Zoekresultaten

Reeks #blogs over #persoonlijkleiderschap en #Covey Een drieluik over zelfkennis. Hoe kijken wij naar onszelf? Hoe belangrijk is zelfkennis eigenlijk en wat zijn de voordelen? Hoe stimuleer je zelfkennis bij jongeren? Deel 3: Ondersteun jezelf, jongeren, leerlingen of je kinderen bij het ontwikkelen van zelfkennis In dit derde en laatste deel krijg je tips, tools en ideeën om zelf of als ouder, verzorgende, leerkracht of hulpverlener met jongeren, jouw leerlingen of kinderen aan de slag te gaan. Zelfkennis ontstaat door reflectie op denken, voelen en handelen, maar vooral ook door ervaren en doen. Gek op lijstjes en vergelijkingen We vinden het als mens leuk om iets in te vullen en te kijken wat er uitkomt. Kijk maar naar de hoeveelheid quizzen en online testen. Als docent kun je daar gebruik van maken met interesse testen, capaciteitenonderzoek of laat ze de mindset-quiz eens doen. Bespreek daarna eens met je leerlingen wat de voor- en nadelen zijn van deze testen. Welke informatie geven ze nu echt? Wat heb je eraan en wat kun je ermee? Vergeleken met het gemiddelde van de klas heb jij vaker ja gezegd bij… Je woordenschat is lager dan gemiddeld… Je hebt een Groei-mindset… Wanneer jij morgen iets nieuws leert, opeens in aanraking komt met een vakgebied waar je eerder nog nooit van gehoord had, je even wat minder lekker in je vel zit en daardoor aan jezelf twijfelt… Wat heeft dat dan voor invloed op deze uitslag? Wat heeft een test of vragenlijst dan voor waarde zonder dat jij daar betekenis aan geeft? De vraag is dan, vind ik dat dit inderdaad zo is? Klopt het? Mis ik inderdaad die vaardigheid? Misschien wil ik dat dan wel veranderen? “Ik wist heel goed welke antwoorden ik moest geven om bij een groei-mindset uit te komen.” De uitslag zegt dus vooral dat ik dat inzicht heb, maar verder? Alles is subjectief! We hebben vooral de illusie dat je sommige zaken objectief kunt meten. Dat zal vast veel reactie oproepen als je die bewering loslaat op je leerlingen. Leuke discussie! Feedback geven Feedback heeft veel invloed op de kwaliteit van zelfreflectie. Het nodigt je uit om door de ogen van anderen nog eens naar jezelf te kijken. De reacties van anderen geven je informatie over waar je kwaliteiten liggen, wat er bij een opdracht nog beter of anders kan. De vorm hierbij is van essentieel belang voor het effect. De leerling moet er ook open voor staan. Je kunt overal op het internet informatie vinden over goed feedback geven. Een training heeft als voordeel dat je ook echt kunt ervaren wat het effect is en weer kunt oefenen op basis van de feedback van anderen. Goede feedback geven is zonder oordeel en ontwikkelingsgericht. Kritisch leren denken Prikkelende vragen kunnen leerlingen stimuleren om zelf na te denken. Juist dat soort vragen worden door docenten maar weinig gesteld. Vragen stimuleren de zelfreflectie. Wat vind jij daarvan? Hoe denk jij hierover? Hoe zou je dat kunnen aanpakken of oplossen? Vragen die tot piekeren aanzetten, zijn vaak zwart-wit, of-of. Je bent of slecht in plannen, of je bent er goed in. Je bent verlegen of je bent het niet. De vragen die aansluiten bij het contextualisme bieden perspectief. Ze voorkomen dat je vast komt te zitten in een cirkelredenering. In welke situaties ben ik eigenlijk verlegen? Zijn er ook uitzonderingen? Wat gebeurt er eigenlijk als ik dit niet plan of uitstel? Wat voor effect heeft dat en wil ik dat? Wat heb je meegemaakt op de basisschool? Hoe was dat voor je? Wat heb je daarvan geleerd? Vragen die de fantasie prikkelen: Als je in de middeleeuwen zou leven, wie zou je dan zijn? In welke film zou je willen meespelen en wie zou je dan zijn? Wat zegt dat over jou? Confronterende vragen kunnen heel goed een tegenstelling blootleggen. Aan de ene kant hoor ik je zeggen dat je niet wilt blijven zitten en aan de andere kant zeg je dat het je niet lukt om extra tijd en energie in het studeren te steken. Je zegt dat je lui bent en ik hoor dat je uren achter elkaar kunt bouwen in Minecraft. Het gaat om beiden kanten leren zien. De vragen moeten niet gericht zijn op verklaringen of het idee wekken dat dit vreemd is. We zijn allemaal een vat vol tegenstrijdigheden. Net als bij een provocatieve aanpak, vraagt het om een veilige en goede verbinding. Een vraag vanuit echte interesse en nieuwsgierigheid. Intrinsieke motivatie Intrinsieke motivatie is de belangrijkste succesfactor in het onderwijs en in een werksituatie. Je gevoel stuurt je een richting op. Het zet je in beweging. Dat gevoel raakt juist vaak ondergesneeuwd in de hectiek van alledag of door de druk van ouders, vrienden of docenten die allemaal invloed hebben op jouw interne dialoog. Creëer ruimte om eens echt stil te staan bij wat er in je lijf gebeurt en welke gevoelens een rol spelen. Je kunt hierbij de begrippen autonomie, competentie en verbinding gebruiken. Laat je leerling eens teruggaan naar momenten dat ze deze in positieve zin hebben ervaren. Ga eens terug naar een moment dat je het gevoel had dat alles lukte, je kreeg de ruimte om te doen wat je wilde, je voelde je sterk en succesvol. Waar voel je dit in je lijf? Welke woorden kun je hieraan geven? Wat gebeurt er als je het gevoel hebt dat je juist geen ruimte krijgt? Je moet van alles, je wil eigenlijk iets heel anders. Welk gevoel komt dan omhoog? Wat gebeurt er in je lijf? Verzet, boosheid, machteloosheid,…? Ken jezelf Authentiek gedrag, eerlijk zijn over je eigen subjectiviteit, worstelingen, twijfels en kwetsbaarheid zorgt ervoor dat je leerlingen makkelijker hetzelfde laten zien. Geef het goede voorbeeld. Zorg voor een goede verbinding waarin je ook de mogelijkheid hebt om spelletjes en toneelspel door te prikken op een compassievolle wijze. Kortom, ken jezelf. Overzicht geven Wanneer je erg goed in staat bent om allerlei kanten van jezelf te bekijken kun je ook verstrikt raken in al deze visies en opties. Wat is nu nog waar? Welke richting ga ik volgen? Daarbij spelen meerdere krachten een rol, zowel intern als extern. De interne criticus, je vrienden, de baas in jezelf, de strijder, je ouders, het kwetsbare kind, de perfectionist… we hebben allemaal verschillende stemmen, ‘poppetjes’ die van alles beweren en roepen. De film Inside-out van Pixar geeft hier een mooi beeld van. Luisteren naar die verschillende stemmen geeft een breed perspectief en daarmee een evenwichtige keuze. Het organiseren en ordenen van die stemmen is dan handig. Die ene dominante stem heeft misschien wel iets heel onzinnigs te vertellen, die is alleen maar bang. De andere stem die je moed in praat mag ook wel eens aan het woord komen. Je kunt met een leerling een situatie kort omschrijven en daar de reacties van anderen bij schrijven. Dat maakt het makkelijker om ook zicht te krijgen op de eigen stemmen. Zijn ze eigenlijk wel van mij? Bijvoorbeeld: Ik wil niet meteen gaan studeren als ik mijn diploma haal, maar ik wil eerst op wereldreis. Oma: “Oh, zou je dat nu wel doen, er kan echt zoveel fout gaan en naars met je gebeuren.” Ouders: “Heb je wel nagedacht hoe je dat gaat betalen?” Vriend: “Mag ik mee? Geweldig! Niets moeten en al die vrijheid, wat een top idee!” Docent: “Weet je dat wel zeker, misschien verspeel je wel je kans op een plek op de universiteit.” Jouw eigen innerlijke stemmen: “Ik ben school zo beu!” “Wat lijkt me dat heerlijk!” en “Kan ik dat wel?”.... Ervaringen opdoen, confrontaties aangaan, debatteren, andere meningen ervaren, de zes denkhoeden van De Bono, Omdenken, metacognitieve vaardigheden, mijn Motivatieladder, de SLO-Placemats, filosoferen, mindfulness. Zingeving, waarden en deugden. Een prikkelende video zoals: Wat doen mensen als de roltrap het begeeft? Je kunt je laten inspireren door de website Mentortijd. De mogelijkheden zijn eindeloos! Jongeren hebben zelf vaak een neiging tot zwart-wit denken, waarbij hun sociale omgeving sterke invloed heeft. Denken en voelen zijn soms nog lastig met elkaar te verenigen. Deze manier van denken kan zorgen voor weerstand tegen reflectie. Een gezonde vorm van zelfbescherming! Het aanbieden van allerlei mogelijkheden in denken en uitgaan van een mensbeeld gericht op ontwikkeling en beweging is een belangrijke voorwaarde om niet te stuiten op weerstand en voorkomt perfectionisme en depressieve gevoelens die kunnen ontstaan door een statisch mensbeeld. Zelfreflectie en zelfkennis wekken misschien de indruk dat we op zoek zijn naar het ‘ware zelf’, een vaststaand gegeven, dé persoon die ik ben. De boodschap die je mee wilt geven is dat wanneer je weer iets over jezelf ontdekt, er beweging ontstaat, er weer iets in jezelf verandert. Je geeft iets een andere plek, je leert iets bij en je groeit. Het ‘zelf’ is steeds in ontwikkeling en onder constructie! Blijf vragen stellen! Trek alles in twijfel, maar geloof in jezelf! Persoonlijk leiderschap Stephen R Covey's "The 7 Habits of Highly Effective People" heeft ook jongeren die zich willen ontwikkelen veel te bieden.. De 7 gewoonten die Covey beschrijft, zijn universele principes die van toepassing zijn op mensen van alle leeftijden en professionele achtergronden. Een van de belangrijkste eigenschappen van effectief leiderschap is proactief zijn. Dit betekent dat men actief stappen onderneemt om veranderingen aan te brengen en verantwoordelijkheid te nemen voor eigen prestaties en leven. Dit kan jongeren helpen om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen toekomst en om hun doelen en dromen te bereiken. Een andere belangrijke eigenschap van effectief leiderschap is authenticiteit. Authenticiteit betekent dat men echt is en trouw is aan zichzelf, in plaats van te proberen iemand anders te zijn of te doen alsof. Dit kan jongeren helpen om zichzelf te accepteren en om zichzelf te zijn, ongeacht wat anderen denken of zeggen. Een andere eigenschap die Covey beschrijft is begin met het einde in gedachten. Dit betekent dat men zich richt op de toekomst en doelen stelt, in plaats van te reageren op situaties. Dit kan jongeren helpen om gericht te werken aan hun toekomst en om hun dromen te verwezenlijken. Effectief leiderschap gaat ook over het ontwikkelen van een positieve levensinstelling. Dit betekent dat men zich richt op de positieve aspecten van het leven en dat men de controle heeft over eigen gedachten en emoties. Dit kan jongeren helpen om te groeien en te excelleren in alles wat ze doen. In het volgende blog in deze reeks gaan we aan de slag met de eerste gewoonte; wees proactief! Heb jij een leuke werkvorm of een mooi idee? Inspireer anderen en deel! #paradigma #zingeving #zelfkennis #leren #leiderschap Bronnen: Self-Narratives, the construction of meaning in psychotherapy van H. Hermans en E. Hermans-Jansen Hoe een mens zichzelf kan leren kennen (2005) van Tom Luken Vele wegen leiden naar Rome (2011) Jouke Vos Persoonlijk leiderschap Persoonlijk leiderschap gaat over jezelf aansturen en doelen realiseren door je eigen kwaliteiten en talenten volledig te gebruiken. Ontwikkel jezelf door je drijfveren, sterke punten en valkuilen te ontdekken. Betrek daarbij het perspectief van de ander. Maak bewuste keuzes en geef richting aan je eigen carrière en leven. https://www.talenteerjezelf.com/persoonlijk-leiderschap Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #Hoogsensitiviteit Uit de verschillende theorieën over hoogbegaafdheid komt naar voren dat hoogbegaafden, hoogsensitieve, intens levende mensen zijn. Hoogbegaafdheid beperkt zich niet tot het hoofd. Het duidt op verhoogde gevoeligheid, intensiteit door een gevoeliger zenuwstelsel dat vooral op drie gebieden zeer sterk aanwezig is. De grote drie: extra ontvankelijkheid op het gebied van intelligentie, creativiteit en emotie: deze drie geven richting aan autonomie, de drive en de motivatie voor ontwikkeling. De persoonlijkheidstheorie van Dabrowski laat vijf overexicitabilities zien: Psychomotorisch Je hebt enorm veel energie Je houdt van bewegen Je houdt van actieve spelletjes Je praat veel en snel Je kan niet stil zitten Je bijt op je nagels Sensueel, zintuigelijk Je raakt graag dingen aan Je houdt van eten Je houdt van muziek Je geniet van een zonsondergang Je houdt van winkelen Je haat labels in je kleding Emotioneel Je geeft veel om andere mensen Je houdt van dieren Je bent erg gevoelig Je doet je best en wilt de beste zijn Je raakt makkelijk gefrustreerd Je bent verlegen en soms nerveus Intellectueel Je bent erg nieuwsgierig Je houdt van lezen Je houdt van leren Je wil dat alles eerlijk verloopt Je kunt jezelf lang concentreren Je wil altijd gelijk hebben Verbeelding Je kunt dingen levendig verbeelden Je hebt geweldig gevoel voor humor Je vindt graag dingen uit Je hebt veel fantasie Je gebruikt poëtische taal Je piekert veel Accepteer deze bijzondere eigenschappen. Zie ze niet als last, maar als potentie. Ze maken jou wie je bent. Neem de behoeften die erbij horen serieus en geef ze de ruimte. Zoek mensen die je begrijpen. Bescherm jezelf tegen te extreme overprikkeling. Leer jezelf goed kennen! Elk nadeel heb z'n voordeel! Onder elke valkuil ligt een kwaliteit verborgen. Zet je kwaliteit in: het voelen, om zo de verschuiving te herkennen en weer terug te bewegen van de overdrive naar de helpende en ondersteunende kwaliteit. Deze gevoeligheden kunnen helaas ook makkelijk leiden tot misdiagnoses. Psychomotorisch: Hyperactief, friemelen, rusteloos, impulsief (ADHD?) Zintuiglijk: Kieskeurige eter, overreacties bij fysiek ongemak (ASS?) Intellectueel: Hoofd in de wolken, geen aandacht voor de omgeving (HB?) Verbeelding: Dagdromen (ADD of Dyslexie?) Emotioneel: Humeurig, stemmingsgevoelig, geneigd tot depressie en ongerustheid (persoonlijkheidsstoornissen, borderline, bi-polair?) Over de behoeften van kinderen en suggesties voor ouders/leerkrachten kun je hier een pdf downloaden en verder lezen Een printversie van de vijf overexicitabilities met afbeeldingen kun je hier vinden Bron: vertaling van The Kids’ Guide to Overexcitabilities van Linda Kreger Silverman en http://www.elgarmummy.com/overexcitabilities-and-cartoon-characters/ #Dabrowski #Emotioneel #gevoelens #Overexcitablitities #misdiagnoses

Reeks #blogs over #hoogbegaafdheid en #werk Dit blog in de reeks hoogbegaafdheid en werk, waar lopen mijn vaak begaafde en sensitieve klanten tegenaan, gaat over het maken van keuzes. “Mijn baas wil dat ik mij ga specialiseren.” Afwisseling en de breedte willen versus de diepte in ‘moeten’, is het dilemma van één van mijn klanten. Daaronder speelt de frustratie van het gebrek aan erkenning mee, alle ideeën voor vernieuwing die niet passen binnen de structuur van de organisatie. Een studie die samenhangt met een specialisatie is ook weer een extra belasting, misschien wel een te grote met de huidige privé-situatie. Hier doorheen loopt de behoefte aan zingeving, "wat ik doe moet ‘nut’ hebben" en de behoefte aan complexiteit, ‘moeilijk geeft energie, echt kikken!’ Loopbaanbegeleiding van hoogbegaafden vraagt om aandacht voor hun brede interesses. Het vraagt van je dat je rekening houdt met de existentiële dilemma’s die vast zitten aan het maken van keuzes, de angst om een foute keus te maken, de angst idealen aan de kant te moeten zetten en het diepe verdriet over een onbetreden pad, maar ook de angst, dat de verdeelde aandacht over al die interesses, maar halfslachtig uitgevoerd zullen worden. Is jouw CV ook een bonte verzameling van 12 ambachten en ..., waarin alleen jij de rode draad nog kunt ontwaren. Anderen zien de stress niet die hieraan vooraf is gegaan. De momenten dat je weer op een kruispunt stond en niet wist hoe je tot een keuze moest komen. Jezelf vastdenken, ben jij daar ook zo goed in? Hoogbegaafden hebben over het algemeen hun cognitieve vaardigheden goed ontwikkeld. Hierdoor zijn ze ook beter dan gemiddeld in staat hun gevoelsniveau weg te redeneren in situaties waarin het spannend kan worden. Dat maakt het soms ook echt onmogelijk om beslissingen te nemen. Je kunt jezelf heel goed vast denken, door alle kanten, voor en tegens perfect in beeld te brengen. Juist het terugbrengen van de balans tussen gevoel en ratio is hierbij dan ook zeer belangrijk. Pas als je het gevoel aandacht geeft, weet je wat je onderliggende motivatie is en wat je tegenhoudt om een besluit te nemen. Wil je eigenlijk wel een keuze maken? De uitdaging: De worsteling opgeven De Nederlandse onderzoeker Ap Dijksterhuis heeft een heel eigen visie op keuzes maken. Hij raadt aan om er een nachtje over te slapen. Dijksterhuis doet onderzoek naar het onderbewuste en het blijkt dat deze hersenfunctie veel krachtiger is dan de bewuste. Denk maar eens aan al die keren dat je iets even opgaf omdat je er toch niet uitkwam of je iets niet kon vinden. Precies op dat moment weet je opeens dat je sleutels in de groenten lade terecht zijn gekomen of zie je voor je wat voor baan er aan die ene studiekeuze kleeft en is je probleem opeens opgelost. Bij het maken van een keuze is er natuurlijk vaak niet echt sprake van een oplossing, maar eerder van een sterk gevoel dat je keuze de beste is. De uitdaging: De perfecte keuze bestaat niet Niet kiezen is ook een keuze. Misschien is het op dit moment makkelijker om de beslissing nog niet te nemen? Wat is het voordeel daarvan? Ik had dit soort worstelingen vaak als het ging om studiekeuze of bij relaties. Twee zeer verschillende situaties. Bij de studiekeuze had het vooral met te veel leuk vinden en een echt keuzeprobleem te maken. In de tweede situatie was ik vaak gewoon nog niet toe aan het nemen van een beslissing. Nog niet toe aan het loslaten en verdergaan. Niets is zeker, behalve dat je er niet aan vast zit. Verandering is altijd mogelijk, terugkomen op een beslissing ook. Mensen krijgen over het algemeen het meeste spijt van dingen die ze niet doen en uit de weg zijn gegaan. De uitdaging: Alles op rij zetten Een schema maken met je doelen en je keuzemogelijkheden kan overzicht geven. Je kunt de voors en tegens tegenover elkaar zetten. Denk ook eens aan het effect op langere termijn. Hoe ziet je leven eruit wanneer je dit kiest, kun je dat voor je zien? Heb je een duidelijk beeld van wat jij nodig hebt in een studie, werk of een relatie? Ruimte om alleen aan de slag te gaan of juist interactie met anderen? Blijft dit uitdagend genoeg voor je of is het te beperkt en kun je hier je creativiteit niet in kwijt? Inzicht in wat jou energie geeft en juist energie kost kan de keuze vergemakkelijken. De uitdaging: Zelf beslissen Is dit echt wat je zelf denkt of zijn het je andere 'ikken' die hun mening geven, je interne criticus, je moeder, je faalangstige perfectionist, je vriend... zijn het verwachtingen van anderen die je aan het twijfelen brengen? Angst is een slechte raadgever. De risico’s zijn nooit zo groot als jij ze nu maakt en bovendien heb je voor zover ik weet geen voorspellende gaven? Het merendeel van wat jij nu over jouw toekomst verzint gaat nooit gebeuren. Focussen op wat je juist WIL dat er gaat gebeuren geeft veel meer richting. Je kunt niet iedereen tevreden houden. Tegenwoordig is het gelukkig een stuk normaler om na een paar jaar weer eens op zoek te gaan naar een nieuwe baan, …maar dat maakt de keuze niet makkelijker. Je kunt natuurlijk ook gewoon weigeren te kiezen en alles doen, tegelijkertijd of na elkaar! Verder Lezen? Het boek Refuse To Choose! A Revolutionary Program for Doing Everything That You Love van Barbara Sher. Het boek The Renaissance Soul, How to Make Your Passions Your Life--A Creative and Practical Guide van auteur Margaret Lobenstine Het slimme onbewuste, denken met gevoel van Ap Dijksterhuis. We plaatsen het bewustzijn op een voetstuk, zien het als de kroon op de evolutie en denken dat het ons onderscheidt van andere dieren: dat het ons verstandig en rationeel maakt, dat het de baas is in ons brein en dat het ons gedrag stuurt. Ons onbewuste daarentegen zien we als ondergeschikt. Het is niet meer dan een hulpje van het bewustzijn. Freud zag het al als een vergaarbak van ellendige herinneringen en dierlijke driften die door het bewustzijn beteugeld moeten worden. Het slimme onbewuste laat zien dat deze zienswijze onzinnig is en dat juist het onbewuste allesbepalend is. Daniel Kahneman toont in 'Ons feilbare denken' aan dat we veel irrationeler zijn dan we denken. Hij legt uit dat we twee denksystemen hebben: een snelle, intuïtieve manier en een langzame, weloverwogen manier. Beide zijn uitermate praktisch, maar het gaat vaak fout omdat we - zonder dat we het doorhebben - de verkeerde manier van denken gebruiken. In deze moderne klassieker legt Daniel Kahneman uit waarom we zo vaak verkeerde inschattingen maken en geeft tips om deze valkuilen te vermijden en betere beslissingen te nemen. Coaching Kom met mij eens het Lemniscaat lopen, een speciale opstelling die je stil laat staan bij een tegenstelling. Uit je hoof en in je lijf. Of kies voor een inzicht gevend gesprek, eerst online zelfreflectie, daarna in dialoog naar een groeistap. Gaat je vraag wat verder kijk dan eens bij het totale aanbod. Hoe lastiger de keuze, hoe beter het werkt om je intuïtie te gebruiken, maar dat vraagt wel om vertrouwen. Soms is juist dat vertrouwen in jezelf en in je keuzes lastig. Als het nemen van beslissingen en het maken van keuzes een terugkerend probleem is, een patroon dat steeds weer opduikt in je levensverhaal, kan coaching goed werken. De ZelfkennisMethode (ZKM) maakt het onbewuste zichtbaar en geeft een goed beeld van wat ervoor zorgt dat je gas geef of juist op de rem gaat staan. Meer lezen over de ZKM? Dat kan hier. #zelfkennis #ZelfKennisMethode #faalangst #Perfectionisme #gevoelens #Overtuigingen #werkenaangeluk Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #persoonlijkleiderschap en #Covey Een drieluik over zelfkennis. Hoe kijken wij naar onszelf? Hoe belangrijk is zelfkennis eigenlijk en wat zijn de voordelen? Hoe stimuleer je zelfkennis? Deel 2: De voordelen van zelfkennis Zelfkennis heeft als voordeel dat je weet waar je sterke en zwakke punten liggen. Voor studie- of beroepskeuze zijn begrip van jezelf, je interesses, ambities en mogelijkheden nodig voor een goede keuze. Ik wilde vroeger naar de kunstacademie. Alleen in een atelier was is vast niet echt gelukkig geworden, maar als ik les was gaan geven waarschijnlijk wel. Die rode draad van behoefte aan interactie met mensen heeft bij iedere studiekeuze of sollicitatie een rol gespeeld. De mogelijkheid om je buiten de kaders van je functieomschrijving te ontplooien, een niet al te groot bedrijf en daardoor de mogelijkheid om mee te praten en denken over de ontwikkelingen in de toekomst. Er zijn allerlei elementen die je nodig hebt om je goed te (blijven) voelen. Ik heb mezelf wel regelmatig helemaal dol gemaakt met al mijn gepieker. Voor ik dan de knoop doorgehakt had voor een nieuwe studie was er aardig wat bloed, zweet en tranen verspild. Ik had teveel interesses en daarmee maakte ik het mezelf moeilijk?! Dat veranderde pas echt toen ik die rode draad ook zelf had ontdekt en ook de betrekkelijkheid van een keuze leerde inzien. Je zit er tenslotte niet aan vast. Waarom zou je voor één ding moeten kiezen? Je kunt denken, ik ben nu eenmaal zo! Ik ben iemand die slecht keuzes kan maken, maar misschien is het wel meer een kwestie van te weinig informatie? Om goed te kunnen kiezen heb je zelfkennis nodig. Anders bestaat de kans dat je al snel weer opgeeft, teleurgesteld raakt of opbrand. Wanneer je erg negatief over jezelf denkt dan zal het gebrek aan zelfvertrouwen sneller tot mislukkingen leiden. Wanneer je onzeker bent, is de behoefte aan bevestiging vaak groot, maar krampachtig naar succes blijven streven kan je gezondheid ook onderuit halen. Aan de andere kant zal een onrealistisch positief zelfbeeld er voor zorgen dat je niet openstaat voor feedback of kritiek. Je gaat gewoon door op jouw manier die misschien maar weinig oplevert. Het zal de samenwerking er niet beter op maken, al kun je natuurlijk altijd zorgen dat je aan de top van een bedrijf terecht komt :-). Zelfkennis maakt het makkelijker om te leren van je eigen fouten. Zelfkennis geeft je de mogelijkheid om problemen aan te pakken. Het kan je inzicht geven mogelijke oorzaken. Zoals bij stress, ben ik te perfectionistisch bezig, heb ik last van faalangst? Bij motivatie, waar krijg ik energie van, wat wil ik eigenlijk bereiken, wat kan ik bijdragen? Hoe komt het dat ik steeds een conflict heb met leerkrachten of leidinggevenden? Vanuit zelfkennis ben je in staat andere keuzes te maken, verbeteringen aan te brengen of te veranderen. ZELFKENNIS IS HET BEGIN VAN ALLE WIJSHEID ~ Socrates ~ Paradigma Hoogbegaafd Hoogbegaafden lopen ook vaak in hun persoonlijke ontwikkeling wat voor. Ze vragen zich al vrij jong af, wie ze nu eigenlijk zijn. Ze zijn al op veel jongere leeftijd bezig met de identiteitsvorming. Daar kunnen ze dan niet met leeftijdgenoten over praten die daar nog helemaal niet mee bezig zijn. Sommige jongeren hebben al heel vroeg in hun leven gekozen voor aanpassing en zijn er vooral op gericht wat anderen van hen verwachten. Ze willen vooral anderen tevreden houden en hebben begrijpelijk ook moeite met het vormen van hun identiteit. Als je jong bent sta je onder druk van de groep. Wat je vrienden vinden staat vaak voorop. Je eigen gevoel kan dan ondergesneeuwd raken. Dat zie je gebeuren wanneer hoogbegaafde kinderen zich gaan aanpassen. Je speelt dan een rol waarin je jezelf kwijtraakt. Je verliest het contact met je authentieke gevoelens en weet niet meer wat je zelf echt voelt, wilt en nodig hebt. “The notion of being gifted must be based on the reality of daily living, not on some romanticized, perfect ideal. In my work with gifted people, we explore not only how they are gifted, but also where their deficits lie. They need to develop a whole sense of who they are in relationship to their giftedness. Research needs to move in the direction of understanding the complexity in the relationship between identity formation, achievement and self-esteem.” Andrew S. Mahoney Hoogbegaafden voelen zich niet alleen uit de pas lopen met leeftijdsgenoten, maar zijn vaak niet synchroon met zichzelf. De asynchrone ontwikkeling is een kenmerk van hoogbegaafdheid, waarbij de ontwikkeling tussen cognitieve, motorische en sociale vaardigheden sterk kan verschillen. Kinderen ervaren dit vaak als frustrerend. Ze kunnen vaak perfect voor zich zien, hoe iets moet worden, maar krijgen het dan motorisch niet voor elkaar. In combinatie met hun intensiteit en perfectionistische alles-of-niet(s), hebben we dan een erg slim kind dat het gevoel heeft dat het niets goed kan doen en dom is. In groep 3 kreeg ik van de leerkrachten van mijn zoon het verzoek om niet alleen zijn intelligentie te laten testen in verband met zijn voorsprong en een mogelijke versnelling naar groep 5, maar ook naar zijn sociale vaardigheden te laten kijken. Daar hadden ze zo hun twijfels over. Dit onderdeel bleek in pas te lopen met zijn hoge IQ. Inzicht in de vaak complexe sociale verhoudingen wil echter nog niet zeggen dat je met 6 jaar al de vaardigheden bezit om er ook gebruik van te maken. Het is zelfs lastig wanneer je van je leeftijdgenoten bepaalde verwachtingen hebt, waar zij nog helemaal niet aan toe zijn. Wanneer je alleen naar het gedrag kijkt en niet naar de context, kan een voorsprong juist geïnterpreteerd worden als achterstand en leidt de focus op het gedrag soms weer tot misdiagnose. Motorisch gezien liep hij wat achter. Frustratie in combinatie met verveling en heftige emoties zorgen al snel voor twijfels op sociaal en emotioneel gebied. Het kan voor een kind erg frustrerend zijn om allerlei prachtige ideeën te hebben, die motorisch nog niet binnen zijn bereik liggen. Een prachtig verhaal in je hoofd hebben, maar nog geen pen kunnen vasthouden. De omgeving heeft vaak meer begrip voor een 16-jarig lijf met een 7-jarig brein, dan voor een 17-jarig brein in een lijf van een 6-jarige. Wanneer je je niet bewust bent van je hoogbegaafdheid en de bijbehorende asynchroniteit bestaat de kans dat je in de vergelijkingen die je maakt met anderen (spiegelen) een negatief zelfbeeld ontwikkeld. Hoe je naar jezelf kijkt is in grote mate afhankelijk van de spiegels in je omgeving en je eigen interpretaties. Als je referentiekader niet klopt dan ontstaat al snel het gevoel dat er iets niet klopt en het gevoel anders te zijn dan anderen en is de kans groot dat je jezelf dom en raar gaat voelen. Je sterke emotionele gevoeligheid kan het vertekende beeld nog versterken. Wanneer je dan door je omgeving ook niet ‘gezien’ wordt. Juist je kwaliteiten voor die problemen zorgen… Mijn dochter was als kleuter al erg sociaal en gevoelig. Ze was erg onder de indruk van bestraffend gedrag van de juf naar andere kinderen. Dat zette een bepaalde onzekerheid in werking. Ze vroeg steeds om bevestiging om te controleren of ze iets wel goed deed. Dit gedrag werd bij de overweging voor een versnelling naar groep 3 als emotioneel jong betitelt. Ik zag dit juist als een aanwijzing dat zij ook een voorsprong had. Bij mijn tweede kind keek ik ondertussen verder dan het cognitieve. Dat cognitieve kan overigens ook goed over het hoofd worden gezien bij een aangepast sociaal meisje. Een ander lastig punt in het naar jezelf kijken bij veel hoogbegaafden is dat creatieve brein. Hoogbegaafden zijn vaak goed in alle kanten van iets bekijken. Ze zien niet alleen het zwart en het wit, maar alle tinten grijs daartussen. Wanneer je dan over jezelf nadenkt, dan zie je ook meteen wat er allemaal niet klopt aan je zelfreflectie. Dat er ook nog heel veel andere kanten aan (kunnen) zitten. Dat het niet altijd zo is, maar ook erg van de context afhangt. Een goed ontwikkelt, actief en creatief brein kan voor een flinke chaos zorgen met alle voors en tegens. Je kunt erg vast komen te zitten in je hoofd. Zeker als je de bijbehorende hoogsensitiviteit ondertussen als onhandig, lastig en te pijnlijk ver weggestopt hebt. Het gevoel is een goede raadgever. Coping (= effectief omgaan) met je hoogbegaafdheid vereist zelfkennis en bewustwording van wat hoogbegaafd zijn daadwerkelijk inhoudt. Het bewust weten wat hoogbegaafd zijn is. Met bewustzijn wordt hier meer bedoeld dan enkel het cognitieve aspect. Het besef hoogbegaafd te zijn bevat een rijke schakering aan belevingen van wie je bent als hoogbegaafd persoon en hoe jouw wereld op jouw unieke manier anders is. Maar daarna ook weer te doorzien dat er een veelheid aan overeenkomsten is die ons weer verbind met de rest van de wereld. ‘Onafhankelijkheid is een verworvenheid, wederzijdse afhankelijkheid is een keuze, die alleen onafhankelijke mensen kunnen maken.' ~Stephen R. Covey ~ In het derde deel krijg je tips, tools en ideeën voor het ontwikkelen van meer zelfkennis. #bewustzijn #hoogsensitief #hoogbegaafd #zelfkennis #Zelfbeeld #paradigma Bronnen: Misdiagnose van Hoogbegaafden, Bron: Handreikingen voor passende hulp, James T. Webb Rianne van de ven: Nederlandse vertaling van het artikel van Andrew Mahoney “coping through awareness” Persoonlijk leiderschap Persoonlijk leiderschap gaat over jezelf aansturen en doelen realiseren door je eigen kwaliteiten en talenten volledig te gebruiken. Ontwikkel jezelf door je drijfveren, sterke punten en valkuilen te ontdekken. Betrek daarbij het perspectief van de ander. Maak bewuste keuzes en geef richting aan je eigen carrière en leven. https://www.talenteerjezelf.com/persoonlijk-leiderschap Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #Perfectionisme Van de Criticus moeten we altijd alles onder controle hebben, alles op de juiste manier doen, het juiste gevoel voelen, op de juiste manier eten, op de juiste manier leren, op de juiste manier een goede moeder zijn, op de perfecte manier werken. Want dan zijn we misschien wel veilig. Als hij de macht had dan zou hij ook een anti-pijn en anti-schaamteverzekering afsluiten om onze veiligheid en welzijn helemaal zeker te stellen. De criticus duwt alle kwetsbaarheid opzij en maakt dan op onnavolgbaar kille, rationele en afkeurende toon duidelijk dat je een enorme slappeling bent, zonder greintje wilskracht. De belangrijkste eigenschappen van de innerlijke Criticus: Die blokkeert je creativiteit. Die weerhoudt je ervan risico’s te nemen, omdat die je bang maakt voor mislukkingen. Die ziet je leven als een aaneenschakeling van fouten die je elk moment kunt maken. Die vergelijkt je met anderen en maakt dat je, je ‘minder voelt dan’. Die waarschuwt je voortdurend dat je je niet belachelijk moet maken. Die vormt een stevige basis voor de bedrijfstak psychotherapie en helpt veel coaches aan werk. Die is doodsbang dat je te schande wordt gemaakt en houdt dus al je gedragingen in de gaten om dat te voorkomen. Die zorgt ervoor dat je lijdt aan het gebrek aan eigenwaarde en misschien aan depressiviteit, omdat die je voorhoudt dat je niet goed genoeg bent. Die stimuleert de verkoop van cosmetica en zelfhulpboeken Die kan in de spiegel kijken of kleding kopen tot een verschrikking maken met het talent om zo negatief tegen het lichaam aan te kijken. Die ontneemt je al je plezier in het leven met kritiek. Die maakt van werken aan jezelf een zwaar, verplicht karwei, omdat de criticus dit baseert op het uitgangspunt dat er iets mis is met je. Die is gek op de vrije verkrijgbaarheid van diverse medicijnen, alcohol en drugs. Die staat niet toe dat je de positieve gevoelens die anderen voor je hebben toelaat. Die maakt je ontvankelijk voor en vaak slachtoffer van de kritiek van anderen Als je goed leert luisteren hoor je een kwetsbaar stemmetje zachtjes fluisteren: Ik ben bang, ik maak mij echt zorgen als je dat doet. De criticus vraagt eigenlijk op een zeer onbeholpen manier om hulp. Zo kunnen we de criticus leren zien als een alarmsysteem dat 112 belt, een systeem dat waarschuwt bij mogelijk risico op angst, pijn, schaamte en verlating. Help mij, want ik kan deze situatie niet aan! Als je de criticus op deze manier gaat bekijken dan wordt die een woordvoerder van onze kwetsbaarheid. Daarmee opent zich een weg naar moed, betrokkenheid en betekenisvolle verbinding. De criticus kan zo de rol aan gaan nemen van een positieve ouder die je steunt, die het veilig maakt om risico’s te nemen en die je toestaat je energie en creativiteit te laten stromen. Wil jij in contact komen met je innerlijke criticus en de andere zwaargewichten in jezelf: de drammer (die je zegt wat je allemaal nog moet doen); de perfectionist (die alles perfect wil hebben); de behager (die wil dat je in de eerste plaats anderen een plezier doet, die wil dat je alles doet om aardig gevonden te worden, desnoods ten koste van jezelf). Deze deelpersonen zal je vast herkennen; maar een troost is dat ze zich niet alleen bij jou voordoen!? Ikke, Ze zeggen altijd, zoek jezelf, maar ik weet niet wie ik ben, er wonen mensen diep in mij, die ik nog nauwelijks ken. Er leven er belach’lijk veel, onder diezelfde huid en als ik zoek naar wie ik ben, zoek ik de beste uit. Toon Hermans Psychiater Dirk De Wachter geeft in dit interview tips over de omgang met de criticus. Al geeft hij er zelf liever de term innerlijke reflector aan: ‘Schrijf eens een paar weken op wat ik allemaal tegen je zeg. Zet het bijna ongedierteachtige kluwen wat ik veroorzaak op papier. Zo kun je zicht krijgen op, orde scheppen in en ook wat afstand nemen van al het krioelen in je hoofd. Dat gaat je al meteen wat rust geven. Dan staat het daar.’ ‘Geef mij als tweede stap antwoord. Probeer de zurige gewetensoprispingen die ik je toefluister op een rationele, nuchtere, liefdevolle manier te counteren. Dat kun je perfect zelf – wat je zelf doet, doe je altijd beter. Als je het niet alleen kunt, laat je dan begeleiden door een therapeut. Die zal je handvatten bieden en een veilig kader scheppen. Maar vergis je niet, je zult het nog altijd zelf moeten doen.’ ‘Luister heel aandachtig naar mij. Ga met me in dialoog. Waarom zeg ik wat ik zeg? Hoe zit dat? Bekijk waarin ik gelijk heb en waarin ik ongelijk heb. Negeer me vooral niet. Ontken me niet, duw me niet weg. Dat werkt niet. Want dan blijf ik opkomen.’ ‘Als je in de spiegel kunt kijken en mild kunt zijn voor jezelf – als je tegen jezelf kunt zeggen: Ik mag er zijn – heb je mij in een gezond evenwicht gekregen.’ Lees verder in de blogs over Zelfcompassie en Kwetsbaarheid of... Lees vandaag nog het Gratis E-book 'Kunst van Zelfreflectie' via het Ledengedeelte. Neem daar een abonnement op Zelfonderzoek. #Perfectionisme #faalangst #mindset #zelfkennis #zelfbescherming #bewustzijn Bron: Het boek "De innerlijke criticus ontmaskerd' van Hal & Sidra Stone Aangevuld in 2022 met: Interview in Leef met psychiater Dirk De Wachter: Zo tem je die kritische stem in je hoofd, door Marion Aussems. Coachsessie de Perfecte Perfectionist: lees de flyer Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #persoonlijkleiderschap en #Covey Een drieluik over zelfkennis. Hoe kijken wij naar onszelf? Hoe belangrijk is zelfkennis eigenlijk en wat zijn de voordelen? Hoe stimuleer je zelfkennis? Zelfkennis is een belangrijk onderdeel van persoonlijke groei en effectief leiderschap, en het is sterk verbonden met het "paradigma" beschreven door Stephen R Covey in zijn boek "The 7 Habits of Highly Effective People". Een paradigma is een mentale model of wereldbeeld dat ons helpt om de wereld om ons heen te begrijpen en te navigeren. Het bepaalt hoe we denken, voelen en handelen in verschillende situaties. Covey stelt dat effectief leiderschap vraagt om een diep begrip van onszelf en onze waarden, principes en overtuigingen. Het paradigma zegt iets over jouw manier van kijken, je mening, referentiekader. Ze kloppen dus niet altijd met de werkelijkheid. Belangrijker nog; we worden er regelmatig door beperkt. Zelfkennis is het proces van het leren begrijpen van onze eigen gedachten, gevoelens en acties. Het helpt ons om onze waarden en principes te identificeren, onze sterktes en zwaktes te begrijpen en onze persoonlijke visie te definiëren. In het vorige blog lazen we ook dat zelfkennis ons ook helpt om een ​​authentieke leider te zijn. Als we onszelf echt kennen, kunnen we onszelf zijn en onze waarden en principes volgen, in plaats van te proberen iemand anders te zijn of te doen alsof. Zelfkennis is dus een belangrijk onderdeel van persoonlijke groei en effectief leiderschap. Maar dat vraagt wel om écht willen kijken, doorzien en willen zien van de paradigma's over jezelf. Deze blogs geven je de tools om eens op een andere manier naar jezelf te kijken. Deel 1: De vier Basismetaforen van Pepper. Hoe we naar onszelf kijken kan een vertekend of eenzijdig beeld geven. De filosoof Stephen Pepper (1942) onderscheidt vier wereldhypothesen of basismetaforen waarmee we naar onszelf en naar anderen kijken. Formisme Bij het formisme draait het om categoriseren en diagnosticeren. Een manier van kijken die we de laatste jaren zeer goed zijn gaan beheersen, gezien de toename van labels en diagnoses bij kinderen. De voorbeelden zijn talrijk. Niet alleen de DSM, maar vrijwel iedere persoonlijkheidsvragenlijst resulteert in een overzicht van specifieke kenmerken. Je bent een persoon met een verzameling eigenschappen. Jezelf vanuit het formisme beschouwen: Volgens de Myers-Briggs test ben ik een INFJ mentor type, vandaar dat ik een sociaal beroep heb gekozen en graag les geef en iets bij wil dragen aan de persoonlijke ontwikkeling van mensen. Ik ben volgens deze vragenlijst introvert Hoogbegaafden met een Verbaal/performaal kloof op de WISC hebben moeite met routine en kunnen geen ordening aanbrengen. Zijn executieve functies zijn op verschillende punten niet sterk, vooral wat betreft werkgeheugen, plannen en organisatie loopt hij achter. Deze manier van kijken geeft houvast. Er kleven echter ook wel nadelen aan. Er gaat nogal eens iets mis bij dat meten. Niet op de laatste plaats bij hoogbegaafden. Een misdiagnose is snel gemaakt. We weten vaak niet wat we meten. We kijken naar symptomen en niet naar onderliggende oorzaken van het gedrag. De overlap in de verzameling kenmerken is groot. Een tweede probleem is dat een situatie veel invloed kan hebben. Denk maar aan een leerling die niet lekker in zijn vel zit op school en daardoor gedrag laat zien dat je met veel gemak zo onder vier DSM diagnoses kunt scharen. Thuis zien ouders een heel ander kind. Het belangrijkste probleem met deze manier van kijken is dat het zelfbeeld statisch is. “Zo ben ik nu eenmaal.” Mechanicisme Pepper gebruikt hier de machine als voorbeeld: de werking van een klok wordt bepaald door de opeenvolgende werking van diverse tandwielen. In de metafoor van het mechanicisme wordt de nadruk gelegd op het feit dat verschijnselen oorzaken hebben en oorzaken gevolgen. Deze vorm van zelfreflectie gaat niet om de eigenschappen die we hebben, maar tot welk type we behoren. Causale verbanden hebben ons gemaakt tot wie we zijn. Jezelf vanuit het mechanicisme beschouwen: Ik voelde me als kind niet gezien of serieus genomen en ben daarom in de jeugdhulpverlening gaan werken. Ik heb in mijn jeugd een beschermingsmechanisme aangeleerd, verstoppen en terugtrekken. Als ze mij niet zien dan kan mij niets gebeuren. Daardoor heb ik nu moeite om op de voorgrond te treden. Alles ging vanzelf, ik hoefde niet te plannen, ik had mijn huiswerk vaak al in de les af. Ik kreeg veel te weinig uitdaging. Hierdoor liep ik in mijn latere studie enorm vast. Het opsporen van oorzaken is zeker verhelderend. Het geeft inzicht en maakt je bewust van patronen. Bepaalde zeer bruikbare instrumenten die het gedrag proberen te doorgronden kunnen oorzaak-gevolg elementen bezitten. Een goed voorbeeld zijn de kernkwadranten van Ofman. De kwaliteit wordt immers niet zomaar een valkuil; dit heeft te maken met bepaalde condities en oorzaken. Het nadeel is dat deze manier van kijken een beeld schetsen waarin geen verandering meer mogelijk is. We zijn ook niet zo logisch denkend als een machine en kunnen op deze manier ook verstrikt raken in paradoxen. Als, dan, dan is als ook….help!!! Organicisme Het organicisme is een manier van kijken naar jezelf, als delen van een geheel. Je doorloopt een aantal min of meer vastliggende stadia. Je maakt een groei- en ontwikkelproces door. Denk maar aan de ontwikkelingspsychologie. Maar ook de zelfactualisatie van mensen die mogelijk is volgens Maslow mits aan meer basale behoeften op het gebied van voeding, veiligheid en acceptatie is voldaan. Hierin groeit het individu via opeenvolgende stadia naar steeds hogere vormen van ontwikkeling en zelfactualisatie. Jezelf vanuit het organicisme beschouwen: Ze is nog veel te jong om dat te kunnen, dit te begrijpen. Daar is ze echt nog niet aan toe! Naarmate zij ouder is geworden, is zij een stuk rustiger en wijzer en is die intensiteit en onrust heel wat minder. Hij leert wel plannen en organiseren als zijn brein daar klaar voor is. Iedereen ontwikkelt zich uiteindelijk tot een zelfstandig, autonoom persoon. Deze visie kan nuttig zijn om bepaalde zaken te accepteren. Denk maar aan het verlies van bepaalde mobiliteit wanneer je ouder wordt. Aan de andere kant heb je daar weer iets voor teruggekregen. O ja?!, hoor ik je denken :-) Deze visie kan ook een passieve houding in de hand werken. Het komt vanzelf toch wel goed, ik zie het allemaal wel. Je moet niet het idee hebben dat je op latere leeftijd nog een carrière switch kunt maken! Bij een asynchrone ontwikkeling zal de nadruk vooral liggen op conformeren aan de standaard. Contextualisme De filosofische basis van de ZelfKennisMethode (ZKM) ligt in het contextualisme. Het contextualisme is een manier van kijken, waarin alles met alles verbonden is. Gebeurtenissen vinden altijd plaats in een context van tijd en ruimte en zijn op allerlei manieren met elkaar verweven. Opvolging, beïnvloeding, feiten en fictie lopen door elkaar in een levensverhaal. Een narratieve benadering vanuit het perspectief van de schrijver en de hoofdpersoon. Gebeurtenissen kunnen alleen naast elkaar begrepen worden. In relatie met elkaar krijgen ze betekenis. Context in tijd en plaats zorgt voor samenhang: verleden, heden en toekomst. We spelen ook een rol in de verhalen van anderen. Wanneer anderen je lui noemen is het lastig om opeens de rol van actieve, gemotiveerde leerling te spelen. We zijn in staat ons bewust ergens op te richten en kunnen zo tegengestelde posities onderscheiden en innemen. Zo ontstaat speelruimte waar je op twee manieren gebruik van kunt maken. Je kunt het verleden op een andere manier gaan bekijken. Je ziet verbanden en de kwartjes die vallen: Daarom deed ik dat en denk ik dit over mezelf! Daarnaast heb je de mogelijkheid om je visie vorm te geven. Vanuit je inzicht en inspiratie kun je betekenis geven aan de toekomst. Jezelf vanuit het contextualisme beschouwen: Ik dacht altijd dat ik achter de feiten aanliep omdat ik drop-out was, maar dat heeft me juist een enorme positieve drive gegeven om te gaan studeren en daar ben ik nooit meer mee opgehouden. Het is voor mij bijna een eerste levensbehoefte geworden. In beweging voel ik me heerlijk! Door steeds weer nieuwe dingen aan te pakken in mijn leven heb ik ontdekt dat ik veel meer in huis heb dan ik dacht en dat heeft me meer zelfvertrouwen gegeven. Als kind dacht ik dat ik het allemaal wel wist. Op die manier liep ik vast, maar dacht dat ik het daarmee moest doen. Nu weet ik dat er niet één wijsheid is, maar dat ik er op verschillende manieren naar kan kijken. Dat biedt perspectief. Alle vier basismetaforen bieden aanknopingspunten voor meer zelfkennis. De narratieve benadering biedt de meeste mogelijkheden. Voordelen zijn dat de eigen verantwoordelijkheid en de ontwikkelingsmogelijkheden worden benadrukt. De realiteit, gevoelens en interpretaties krijgen ruimte in het verhaal. Het formisme, mechanicisme en organicisme dragen een gevaar in zich de werkelijkheid of de verschijnselen ‘op te sluiten’ en daardoor te fixeren. Het formisme in de vorm van stereotypering of statische beeldvorming, het mechanicisme door determinisme of fatalisme en het organicisme door groei- en ontwikkelprocessen te standaardiseren en geen ruimte te maken voor de afwijkingen. Het contextualisme benadrukt perspectief, verandering en vernieuwing; het impliceert onvoorspelbaarheid en openheid. Het geeft ruimte! Het tweede deel gaat nog dieper in op de voordelen van zelfkennis #zelfkennis #ontwikkeling #leiderschap #paradigma Bronnen: Self-Narratives, the construction of meaning in psychotherapy (1995) door H. Hermans en E. Hermans-Jansen Hoe een mens zichzelf kan leren kennen (feb 2005) van Tom Luken Zelfkennis in de loopbaanontwikkeling H. van Huijgevoort, D. Admiraal Vele wegen leiden naar Rome (2011) Jouke Vos Persoonlijk leiderschap Persoonlijk leiderschap gaat over jezelf aansturen en doelen realiseren door je eigen kwaliteiten en talenten volledig te gebruiken. Ontwikkel jezelf door je drijfveren, sterke punten en valkuilen te ontdekken. Betrek daarbij het perspectief van de ander. Maak bewuste keuzes en geef richting aan je eigen carrière en leven. https://www.talenteerjezelf.com/persoonlijk-leiderschap Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #hoogbegaafdheid Zelfkritiek Mijn hoogbegaafde klanten kunnen soms uitermate kritisch zijn. Niet alleen naar anderen toe maar vooral ook naar zichzelf. Ze kunnen erg opmerkzaam zijn en plaatsen dan overal een kritische noot bij. Probleem hierbij is dat je dan ook erg zwart-wit kan zijn en dat de interpretatie van situaties onomkeerbaar zijn. Het ligt in het verlengde van perfectionisme: alles kan perfect zijn. Dat is dan de norm, en als daaraan niet voldaan wordt, zit er blijkbaar iets fout. Een student weet zich haarfijn te herinneren waar hij de fout ingegaan is in de kleuterklas en rekent zichzelf daar nog steeds op af. Alleen de context, leeftijd, de invloed en rol van de andere partij worden hierin niet meer meegenomen. Een dertigjarige vrouw kan zich nog precies herinneren dat ze zich heeft misdragen, vergeet hierbij dat ze haar excuses heeft gemaakt en dat dit op zich al een bijzondere daad is voor een meisje op die leeftijd. De zestigjarige vrouw ziet haarfijn de fouten in haar schilderij en kan de complimenten van de ander niet binnen laten komen. Natuurlijk zorgt die kritische houding aan de andere kant ook voor veel beweging op het vlak van persoonlijke ontwikkeling. De behoefte te willen groeien. Juist het perfectionisme meer los willen laten en zo authentieker in het leven willen staan. Het is niet zo zwart-wit :-) Vriendschap Als de ander iets ‘verkeerd’ heeft afgehandeld dan zal een hoogbegaafde met een olifantengeheugen dit ook niet snel vergeten. Natuurlijk stelt niet iedereen zo'n kritische houding op prijs. Met als gevolg dat deze hoogbegaafde uitgesloten wordt of het gevoel krijgt niet serieus genomen te worden. Hoogbegaafden kunnen pijnlijk eerlijk zijn en hebben vaak hoge verwachtingen van een vriendschap. Ze verwachten gelijkwaardigheid, openheid en eerlijkheid. Ze vergeten alleen dat ze zelf ook niet altijd even openhartig zijn over hun eigen kwetsbaarheid. Ze willen diepgang en geen koetjes en kalfjes, maar gaan soms over een grens en verwachten iets waar de ander nog niet aan toe is. Ze kunnen hier enorm vasthoudend in zijn. Zo schrikken ze de ander uiteindelijk soms af met 'gelijk willen hebben' en/of hun 'hoge lat'. Studie Je neemt als hoogbegaafde natuurlijk niet alles zomaar voor waar aan. Wat zit erachter? Wie heeft dat onderzocht? Wat was het uitgangspunt? Op toetsen, examens kan dit ver doordenken ook voor problemen zorgen. Je ziet zoveel kanten van een vraag dat je er niet meer uitkomt. Je interpreteert de opdracht uiteindelijk compleet anders dan de ‘gemiddelde’ mens en komt zo tot een fout antwoord. Of je bent van mening dat de vraagstelling echt niet deugt en weigert verder mee te werken. De kunst is meer inzicht te krijgen in wat er van je verwacht en gevraagd wordt. Werk Of ze nu jong of oud zijn, hoofbegaafden zijn intrinsiek gemotiveerd en erop gefocust om dingen te willen verbeteren. Dus ook en misschien wel vooral in hun werk. Je hebt heel goed door wat en hoe je iets anders en beter kunt aanpakken of organiseren. Rangen, standen en posities zijn niet iets waar je veel waarde aan hecht. Ook een baas, leidinggevende of manager moet zich bewijzen en wordt door jou niet anders benadert dan je directe collega. Het zal je niet verbazen dat deze combinatie regelmatig tot conflicten leidt. Uiteindelijk kan het conflict muurvast komen te zitten in een welles-nietes spelletje. Gelijk willen krijgen is een overtuigingsproces en daarmee een interactie tussen personen waarbij geven en nemen en allerlei ondoorzichtige factoren, zoals gevoelens, draagvlak en positie een rol kunnen spelen. Met drammerig gedrag bereik je meestal het tegenovergestelde van wat je eigenlijk wilde. De kritische houding eindigt in dit geval vaak in het beëindigen van de arbeidsrelatie. Een kritische instelling zorgt dus regelmatig voor een conflict. Vasthoudendheid gaat de oplossing niet brengen. Hier is deze uitspraak van Einstein echt van toepassing: “We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt” Loop jij vast in je privé of werkrelaties en wil je hier individueel mee aan de slag? Neem eens contact op voor een oriënterend gesprek. #werkenaangeluk #verbinding #leren #Conflicten Bron: Hoogbegaafde volwassenen, Zet je gaven intelligent en positief in, Noks Nauta, Rianne van de Ven en diverse andere auteurs. Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #hoogbegaafdheid en #werk Dit blog in de reeks hoogbegaafdheid en werk, waar lopen mijn vaak begaafde en sensitieve klanten tegenaan, gaat over rechtvaardigheidsgevoel, conflicten met leidinggevenden en collega's en de bijbehorende uitdagingen. Rechtvaardigheidsgevoel Afspraak is afspraak! Hoogbegaafden hebben vaak heftige reacties op onrecht! De keren dat ik echt boos werd in mijn leven hadden te maken met onrecht, een uit de lucht gegrepen beschuldiging en achterbaks gedrag van collega’s waar leidinggevenden dan nog in trappen ook! Dat gekrenkte gevoel kan zo makkelijk leiden tot een ‘selffulfilling prophecy’ waarbij een hoogbegaafde enkel nog datgene ziet dat het ongenoegen bevestigd. Het gelijk wordt bevestigd, de frustratie groeit en het werkgeluk is steeds verder te zoeken. Uitdaging: Rechtvaardigheid is een overtuiging. Vanuit overtuiging handelen is op zich geen probleem. De valkuil ontstaat wanneer rechtvaardigheid dé waarheid wordt. Hoe kun je beide standpunten naast elkaar laten bestaan? Moeite met regels en autoriteit Het is eigenlijk heel simpel! Regels zijn erg vaak niet nuttig en zorgen alleen maar voor vertraging en traagheid en ik bepaal zelf wel wat ik doe! :-) Hoogbegaafden hebben meestal geen problemen met de gestelde doelen, maar wel als er bepaald wordt hoe je daar moet komen. Regels die nuttig zijn zorgen niet voor problemen, maar als je het nut er niet van inziet gaat het rechtvaardigheidsgevoel meespelen. Een sterk hiërarchische structuur in een bedrijf biedt vaak te weinig ruimte voor de creativiteit en de behoefte aan innovatie. Creativiteit wordt dan als bedreiging ervaren. De regels zijn dan vooral bedoeld om de structuur te beschermen. Hoe je daar ook mee omgaat, over het algemeen ben jij degene die het onderspit moet delven. Veel van mijn klanten geven ook aan dat ze dan jaren later alsnog bevestiging krijgen. In de vorm van ideeën en plannen die nu opeens wél doorgevoerd worden. Uitdaging: Het is een hele kunst om met jouw innovatieve ideeën ook in verbinding te blijven met de rest van het bedrijf. Hoe breng je jouw idee op een dusdanige manier dat er ook iets mee gedaan wordt? Leidinggevenden Een onderzoek onder Mensa-leden naar de kenmerken van een voor hen goede leidinggevende leidde tot de conclusie dat hoogbegaafden sterke behoefte hebben aan autonomie in hun werk en een leidinggevende die hen vertrouwt. Ze hebben last van een leidinggevende die teveel controleert en stuurt en die hen bedreigend vindt (Nauta, Ronner & Brasseur, 2012). Op basis van dit onderzoek zijn aanbevelingen geschreven voor leidinggevenden (Ronner, Nauta & Brasseur, 2012). Arbeidsconflicten van hoogbegaafden zijn bestudeerd door van der Waal et al (2013a, 2013b). Het patroon van ontstaan van die conflicten blijkt vrij specifiek te zijn: de hoogbegaafde neemt scherp waar en ziet ook snel wat er niet goed gaat in een organisatie. Met het doel zaken te verbeteren, gaat de hoogbegaafde dit aan de orde stellen. Veel leidinggevenden zitten hier niet op te wachten en ook kan de hoogbegaafde door diens bevlogenheid, soms drammerig de boodschap niet goed overbrengen. Zo ontstaan nogal wat conflicten die leiden tot schade in de vorm van verzuim, psychische problemen en blijvende uitval van de werknemer en hoge kosten voor de werkgever. De werkgever raakt zo ook een potentieel zeer goede medewerker kwijt. Conflicten met collega’s In het onderzoek van het IHBV worden door respondenten boze collega’s genoemd als er over conflicten gesproken wordt. De conflicten ontstaan door niveauverschil, of uit de angst om overvleugeld te worden. De hoogbegaafde kan ook te veeleisend zijn voor zijn collega. Respondenten geven aan dat er sprake kan zijn van roddelen, machtsspelletjes en kliekjes. De verplichte vrijdagmiddag borrel, praten, overleggen en gezellige team-uitjes passen niet bij iedereen. Er zijn hoogbegaafden die aangeven dat ze éénlingen zijn. Daarnaast zijn er die aangeven dat ze altijd goede relaties hebben met hun collega’s. Eén respondent nuanceert dat: “Kan met weinig mensen lekker samenwerken, maar als het klikt (intelligent, snel, integer), werk ik met veel plezier.” Een passende omgeving kan dus ook bij volwassenen wonderen doen! Uitdaging: De positieve kant van conflictsituaties ontdekken en blijven zien. Een conflict heeft vaak meerdere functies. Als je oog hebt en houdt voor de positieve kanten van een conflict, creëer je ruimte voor betere samenwerking. Werkgever, koester je talenten! Naar het verband tussen hoogbegaafdheid en het ontstaan van arbeidsconflicten is nog niet veel onderzoek gedaan. Uit de praktijk blijkt echter dat conflicten tussen werkgevers en hoogbegaafde werknemers regelmatig voorkomen, soms met langdurig verzuim of zelfs arbeidsongeschiktheid tot gevolg. Welke problemen kun je met hoogbegaafde werknemers tegenkomen? En wat kun je als leidinggevende doen om deze te vermijden? Dat lees je in de leaflet van het IHBV Aan de slag met jouw uitdagingen? Neem contact op voor een gratis kennismakingsgesprek! #Conflicten #rechtvaardigheidsgevoel #werkenaangeluk #autonomie #zingeving Bronnen: Boek: Hoogbegaafde volwassenen. Zet je gaven intelligent en positief in. Noks Nauta en Rianne van de Ven e.a. Onderzoek: Heel slim en toch zonder werk. Hoe kan dat? Rapport van het onderzoek naar hoogbegaafde volwassenen zonder werk. Bruno Emans, Erik Visscher, Noks Nauta van 4 januari 2017. Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #hoogsensitiviteit We willen liever niet anders zijn, maar wel graag uniek. We houden niet van hokjes, labels en stereotype indelingen die ons beperken. Wanneer we ergens tegenaan lopen, op zoek zijn naar uitleg over onze eigen ontwikkeling, dan zijn labels soms wel weer handig. Ze geven een bepaalde richting en helpen onszelf te begrijpen en stimuleren zo onze persoonlijke ontwikkeling. Daarna is de behoefte aan een label niet meer aanwezig en laten wij het snel weer los. We zijn tenslotte meer dan een etiket. Een label kan alleen maar weer beperken of de verkeerde verwachtingen wekken. We willen uniek zijn! Maar aan de andere kant hebben we ook een grote behoefte om ergens bij te horen. We willen niet alleen zijn. Je anders voelen wordt vaak als heel vervelend ervaren. Je gaat jezelf aanpassen om erbij te kunnen horen. Hoogsensitieve personen (HSP) hebben vaak al van kinds af aan het gevoel 'anders' te zijn. Deze hypergevoeligheid kan op verschillende manieren tot uiting komen, maar leidt vaak tot grote angsten. Hoogbegaafde kinderen zijn vaak alerter en ongeruster dan andere kinderen. Ze zijn zich sterk van bewust wat er zou kunnen gebeuren. Een hypergevoelig kind neemt een afwijzing als heel zwaar op. Let op dat deze hypergevoeligheid niet verward wordt met ‘jonger’ of ‘ouder’ zijn op sociaal-emotioneel vlak. Het is gewoon anders! Intenser! "Ik ben het boek van Elaine Aron gaan lezen en alles viel op zijn plek. Toen ik eenmaal ging accepteren dat ik uit ander hout gesneden was en op mezelf ging vertrouwen, verdween mijn ongemakkelijke gevoel. Ik bescherm mezelf nu door me bijtijds terug te trekken en functioneer daardoor beter. Zie het als een kristallen glas: als je daarmee gaat gooien gaat het kapot, als je het voorzichtig behandelt fonkelt het." ~ Actrice en schrijfster Marian Mulder in Psychologie Magazine november 2017 ~ Elaine Aron is de grondlegster van het begrip HSP. Zij is universitair docent psychologie en psychotherapeute in Amerika. Volgens haar is ongeveer 20% HSP. Het is dus niet vreemd dat je denkt dat er iets mis is met jezelf, omdat je in de minderheid bent. Aan de ene kant verwacht je dat iedereen op dezelfde manier naar de wereld kijkt en hebt niet door dat dit niet zo is. Je bent je veel bewuster van je omgeving en ziet dingen die anderen helemaal niet doorhebben. Dan krijg je wel een bepaald idee dat jij gek bent. Je gaat doen wat de meerderheid doet en past je zo goed mogelijk aan. Het nadeel is dat je zo ook je eigen behoeften uit het oog verliest. Aaron geeft in haar boek vier vormen van sensitiviteit weer; diepgaande verwerking, overprikkelbaarheid, emotionele intensiteit en sensorische sensitiviteit. Een langere periode van overprikkeling, vermoeidheid en stress kan allerlei klachten geven. Negeren van je behoeften kan uiteindelijk tot ziekte leiden. Erkennen en herkennen van je eigen unieke talenten en deze inzetten in je leven is belangrijk om niet in de stress en overprikkeling te raken. Die er uiteindelijk vaak weer voor zorgt dat je, je afschermt van de buitenwereld. Acceptatie is moeilijk als je iets als overwegend lastig hebt ervaren. De nadelen van HSP zijn een reactie op, het effect van negeren en wegstoppen, te lang doorgaan en je aanpassen. Het is de valkuil die lastig is. Daaronder ligt een talent! Wat zijn de kwaliteiten? sterk empathisch vermogen creatief in de breedste zin van het woord snel overzicht hebben en zien wat er nodig is sterke intuïtie, inlevingsvermogen inzicht en overzicht in complexiteit en samenhang zien houden van uitdagingen, intellectueel en creatief, vernieuwingskracht hoge mate van bewustzijn en authenticiteit liefdevol, consciëntieus, rechtvaardig en loyaal Waar loop je mogelijk tegenaan? ernstige vermoeidheid, stress en ziekte steeds tegen eigen grenzen aanlopen gevoel niet te voldoen, tekortschieten, gek voelen frustratie omdat je niet gezien wordt jezelf kwijt zijn, geen herkenning vinden, je niet thuis voelen, onbegrepen voelen of de wereld niet begrijpen perfectionisme problemen met de omgeving door meer inzicht en creatiever zijn overaanpassing, onzekerheid, sterke overlevingsmechanismen je leeggezogen of overspoeld voelen last van buren, geluiden, collega’s, drukte, geuren, licht, geweld en de oordelen daarover angst, controleverlies of extreem controle willen houden niet tegen oneerlijkheid, machtspelletjes, oneigenlijke hiërarchie en onrechtvaardigheid kunnen. in de knel zitten met eigen principes van harmonie en verbinding Zo geeft het etiket HSP meer inzicht in jezelf en ruimte voor je persoonlijke ontwikkeling. Herkenning en erkenning zijn belangrijk om jezelf te kunnen en mogen zijn. Het geeft je het zelfvertrouwen om te laten zien wie je bent. De verbinding aan te gaan met anderen. Waarna je het kunt integreren in je unieke zelf en het label snel weer kunt loslaten, veel te eenzijdig en zwart-wit voor een HSP :-) "We proberen maar stoer te zijn, maar juist de kwetsbaarheid en openheid is een kracht. Juist door te voelen, kom je tot mooie producties, tot mooie muziek." Cabaretière Karin Bloemen in het Psychologie magazine november 2017 Kwaliteiten hebben valkuilen, maar valkuilen hebben dus ook kwaliteiten... En dat vergeten we wel eens, omdat we vooral de focus leggen op datgene waar we last van hebben. Aan de slag met je eigen (Hoog)sensitiviteit? De kwaliteiten en de uitdagingen daarvan onderzoeken? Maak eens een afspraak om te onderzoeken of dat goed voelt. Verder lezen over Hoogsensitiviteit bron: hoogsensitiviteit professioneel gezien van Annek Tol #hoogbegaafd #hoogsensitief #gevoelens #Overtuigingen #zelfkennis #Zelfbeeld #authentiek #Zijnsluik Hoog-sensitief en werk Het maakt alle verschil of je als hoog-sensitief persoon met je eigenschap hebt leren omgaan of niet. Degene die de overprikkeling kunnen hanteren, zien het als voordeel. Degene die daar niet mee om hebben leren gaan, voelen het als een last. Het is daarom belangrijk de valkuilen en kwaliteiten van je eigenschap te leren begrijpen. Erkennen en herkennen van je eigen unieke talenten en deze inzetten in je leven is belangrijk voor jouw werkgeluk. Maak een afspraak voor een kennismakingsgesprek. ​ “Ik wil mijn veerkracht vergroten door meer acceptatie, en niet alle verantwoordelijkheden naar mezelf toe te trekken. Leren delegeren.” Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #Motivatie Vandaag vieren wij Bevrijdingsdag! Vrijheid wordt meestal gezien als de mogelijkheid om te doen en laten wat men wil terwijl een ander dat ook kan, zowel in lichamelijke als in geestelijke zin. Vrij van de Duitse overheersers in dit geval. Er is een onderscheid te maken tussen negatieve en positieve vrijheid. Het gaat hier niet om een waardeoordeel, maar we geven hiermee aan of het gaat om vrijheid die ontstaat door de afwezigheid van iets of door de aanwezigheid van iets. Negatieve vrijheid is de "vrijheid van invloed van anderen". Deze vrijheid houdt verband met vrijheid en bevrijding, bijvoorbeeld van dwang, van overheersing, ziektes en waandenkbeelden. Positieve vrijheid is de "vrijheid tot het inzetten van je eigen vermogen". Het is de mogelijkheid om te kiezen en het eigen leven in te richten. Het is de vrijheid waar men het over heeft wanneer het gaat over de vrije wil. Vrije wil en vrijheid spelen een belangrijke rol bij onze motivatie. Ook de Zelfdeterminatie theorie gaat uit van de vrije wil. Deze motivatietheorie van Deci en Ryan gaat uit van zelfbepaling, autonomie en innerlijke motivatie. Deze elementen bevorderen ons gevoel van eigenwaarde, competentie en gevoel van zelfverwerkelijking. Volgens Deci en Ryan delen alle mensen drie aangeboren psychologische basisbehoeften. Dit zijn: “competentie”, “(relationele of sociale) verbondenheid”, en “autonomie”. Bij deze basisbehoeften is sprake van intrinsieke motivatie. De mens wil zelf richting geven. Zelf bepalen wat, wanneer, met wie en hoe hij iets aanpakt. De motivatie om zichzelf te willen verbeteren is alleen mogelijk als er sprake is van betrokkenheid. ‘Flow’ is de eerste stap naar meesterschap. Autonomie heeft te maken met de vrije wil. Een autonoom mens is zelfsturend en kan zijn eigen keuzes maken. Een competent mens is iemand die zich bekwaam voelt en ervaart dat hij steeds beter in iets wordt. Verbondenheid staat voor de behoefte van een ieder om erbij te horen en zich veilig te voelen. Daarnaast gaat verbondenheid over de behoefte om een bijdrage te leveren die verder gaat dan het eigen belang. Vrijheid stimuleert de motivatie, maar hoe vrij is onze wil? Hoe bewust zijn we zelf van ons gedrag? De eerste motivatietheorieën gingen uit van de biologische behoeften van de mens en waren vooral gericht op overleven. Een volgende stroming richtte zich vooral op beloningen en straffen. De extrinsieke motivatie bij routineuze taken. De onderzoekers ontdekten dat beloningen uiteindelijk niet meer werken en zelfs eerder tot demotivatie leiden. Tot de jaren ’90 van de vorige eeuw was er weinig oog voor het onbewuste in ons dagelijks gedrag. Het ‘onbewuste’ van Freud werd gezien als zetel van onze instincten en driften. Jung maakte een onderscheid in persoonlijkheid; bewustzijn, het persoonlijk onbewuste en het collectieve onbewuste. Hij meende dat mensen zich niet zozeer moeten inspannen om totale zelfverwerkelijking te bereiken, maar tot zelfkennis te komen. Zelfkennis is de weg die naar zelfverwerkelijking leidt. Veel mensen wensen onmiddellijke volmaaktheid zonder zichzelf in het minst te kennen. Jung ging ook uit van twee tegengestelde motivaties waartussen mensen evenwicht zoeken. Individuele ontwikkeling versus de compassie met de medemens, de behoefte aan verbondenheid en intimiteit. Het onbewuste als een soort voorstadium van ons bewustzijn, waarin alles wat we denken, geloven, voelen, doen en laten, voorbereiding en uiteindelijke beslissingen kwam in de wetenschap nauwelijks ter sprake. Maar hoe onderzoek je onzichtbare processen en de interactie met bewuste processen? We willen onszelf ook zeker niet zien als marionetten van ons onbewuste. Deze behoefte van de mens om vast te houden aan de eigen invloed en het omstreden bestaan van de vrije wil bevestigt mijns inziens de theorie van Deci en Ryan. Hoe het gevoel van autonomie zich ontwikkelt hangt sterk af van de omgeving waarin een mens zich bevindt. De sociale verbondenheid en mate van support zijn daarbij belangrijke factoren. Te weinig autonomie (geen gevoel van vrijheid of zelfbeschikking), maar ook teveel autonomie (het gevoel geen houvast te hebben of te zwemmen in de opdracht) leiden al snel tot minder interesse en minder energie om competenties in een vakgebied uit te bouwen. Sociale verbondenheid blijkt een intrinsieke motivator te zijn voor verdere persoonlijke ontwikkeling. Connell en Wellborn (1991) beschrijven twee aspecten in de behoefte aan sociale verbondenheid; namelijk de mate waarin een persoon emotionele veiligheid waarneemt en de mate waarin de persoon behoefte heeft aan het ontwikkelen van een hechtere band met anderen. Ieder individu heeft zijn of haar omgeving nodig om zich persoonlijk te ontwikkelen. Het is een behoefte aan een basis van veiligheid, hulp, support en betrokkenheid van ouders, leerkrachten, een baas, collega’s en vrienden. Onze persoonlijke vrijheid bestaat dankzij de verbondenheid! Meer lezen over motivatie? Volg de Blogs over #motivatie. Bronnen: Wikepedia, de Theorie van Deci en Ryan en het boek: Franzen, G.(2008) Motivatie #vrijewil #autonomie #verbinding #competentie #Motivatie #zelfdeterminatietheorie Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #Perfectionisme In eerdere blogs schreef ik al over het imposter-syndroom en succes-angst. Straalangst is nog een andere term die ook wel gebruikt wordt om succesangst te omschrijven. Straalangst is eigenlijk jezelf klein houden uit angst voor de gevolgen van succesvol zijn. De angst kan je ervan weerhouden om je dromen en doelen na te jagen. Iets te bereiken wat voor jou belangrijk is. We zijn ons hele leven balans aan het zoeken tussen wat wij zelf willen bereiken en de relatie die we met anderen hebben. Vergelijken en verbinden. Het succes van vrienden kan je onzeker maken, maar ook stimuleren en prikkelen tot actie. We zoeken verbinding door onze genegenheid uit te drukken, zodat we ons als onderdeel van een groter geheel veilig kunnen voelen. Oerinstincten die hun functie hebben, maar ons ook aardig in de weg kunnen zitten. Elaine Aron schrijft hierover in het boek “De kracht van zelfwaardering”. Volgens Aron heeft iedereen een ondergewaardeerd ik. Dat je jezelf onderwaardeert, komt door de steeds iets lagere en veilige plaats die je inneemt in de rangorde. Je kunt hier verandering in aanbrengen door meer inzicht te krijgen in de deuken die je opgelopen hebt in je vroege jeugd. Meer bewustzijn van de zelfbescherming die je toen ingezet hebt om de verbinding te houden; het onbelangrijk maken, de schuld bij een ander leggen, jezelf onzichtbaar of juist groot maken. We willen de schaamte en de pijn van machteloosheid bij een vernedering of verlies kost wat kost vermijden. Het bevrijden van de 'ondergewaardeerde ik' kan door… ‘te streven naar het in balans houden van verbondenheid en jouw positie en status op een manier die bij jou past’. Wat zegt jouw 'ondergewaardeerde ik'? Je vindt het vreselijk om in het middelpunt te staan Je viert je verjaardag liever niet Je wil niet boven het maaiveld uitsteken, je past je aan Je komt uit een gezin met het motto: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg! Als je doel bereikt is, wat dan? Verlies jíj dan je doel, je waarde of grip? Wanneer je iets bereikt hebt, kun je het ook weer verliezen Misschien denk je dat je eigenlijk geen succes verdient Hoge bomen vangen veel wind. Na het succes komt de kritiek Als je ergens goed in bent dan word je een vervelende opschepper Succesvolle mensen zijn vaak vreselijk irritant ;-) Als ik succes krijg dan is dat niet fijn voor… (wie?) Kan ik het succes eigenlijk wel aan? Die laatste zin speelt bij mij een belangrijke rol. Ik had het eigenlijk niet zo in de gaten, maar die angst had zich echt vastgezet, nadat mijn lichaam mij opeens in de steek liet. Ik ben iemand voor wie het belangrijk is om ook fysiek sterk en krachtig te zijn. Ik klus graag, sloof mij graag uit in de tuin, ik vind het heerlijk om actief bezig te zijn. Dat geeft mij zelfvertrouwen, energie en kracht. Na de geboorte van mijn dochter was ik na een sluipend proces niet eens meer in staat om de trappers van mijn fiets in beweging te brengen. Ik had geen spieren meer over. Ik kon ter plekke in slaap vallen. Mijn schildklier had het begeven. Nu veel jaren later ben ik gelukkig weer helemaal mijzelf, maar lang bleef er een gevoel aanwezig dat ik voorzichtig moest zijn. Deze angst had invloed als ik toekomstplannen maakte, wilde solliciteren op een baan, ik iets wilde waar ik veel tijd en energie in zou moeten steken. Zelfs toen ik eigenlijk alweer liet zien dat ik juist een enorme hoeveelheid energie heb en erg veerkrachtig ben, speelde deze gedachte een rol. Als die training een succes worden, is dat dan niet te veel gevraagd? Kan ik dat wel aan, red ik dat wel…? Ik vertrouw nog niet volledig op mijzelf? Hoogste tijd om dat deel te parkeren! Daar ben ik toch zeker zelf bij! Als ik rust en ruimte nodig heb, dan zorg ik daar toch voor?! Maar dan stel ik anderen teleur?! Ha! Stiekem toch nog iets anders dat daar verborgen lag… Verwachtingen die je creëert en waar je misschien niet aan kunt voldoen. De teleurstelling voorkomen door maar uit te stellen en je niet vast te leggen. Als het belangrijk genoeg is dan lukt het je toch om het te doen en dit te doorbreken! Je maakt je groter dan je, je voelt en legt je vast. Misschien hoop je stilletjes dat het toch niet doorgaat, hoe belangrijker hoe spannender, maar het begin is er en uiteindelijk gaat het lopen en komt er beweging en ben je opeens de angst voorbij! Waar zit jouw angst voor succes? Wat wordt jouw eerste stap om hiermee om te gaan? Straalangst Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn, onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis waar we het allerbangst voor zijn! We vragen ons af: wie ben ik dat ik briljant, buitengewoon aantrekkelijk, getalenteerd of geweldig zou zijn? Maar waarom eigenlijk niet? Dat je je kleiner voordoet dan je bent, komt de wereld niet ten goede. Er is niets verheffends aan je kleiner voor te doen dan je bent opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker gaan voelen. We zijn geboren om onze luister uit te dragen, niet slechts in enkelen van ons, maar in ons allemaal. Als wij ons licht laten schijnen, geven we anderen onbewust toestemming om dat ook te doen. Als wij bevrijd zijn van onze eigen angst, bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen Marianne Williamson, A Return To Love: Reflections on the Principles of A Course in Miracles, Harper Collins, 1992. Hoofdstuk 7, deel 3 (Pg. 190-191). Kortom... Talent éér jezelf! Bron: “De kracht van zelfwaardering” Elaine Aron #succesangst #faalangst #gevoelens #Overtuigingen #workshop Coachsessie de Perfecte Perfectionist: lees de flyer Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #persoonlijkleiderschap en #Covey Wat is authentiek? Authentiek betekent echt, betrouwbaar, geloofwaardig, waarachtig. Een authentiek persoon is trouw aan zijn eigen persoonlijkheid. Echt en oprecht, eerlijk naar zichzelf en anderen. Carl Rogers noemt het congruentie, overeenstemming tussen denken, voelen en doen. Brené Brown heeft het over de kracht van kwetsbaarheid en de moed van imperfectie. Ik noem het uit je schulp kruipen, je masker afzetten, je muur neerhalen en vanuit de ZelfKennisMethode heb ik het vaak over je laagjes afpellen. De voordelen van authenticiteit Authenticiteit maakt je gelukkiger en succesvoller omdat je meer leeft op een manier die bij jou past. Je maakt de keuzes voor wat je echt wil. Het geeft je moed en zelfvertrouwen omdat je jezelf beter kent en meer zelfcompassie hebt. We hebben voelsprieten voor ‘nep’. Mensen houden van echte mensen. Authenticiteit brengt je in oprechte verbinding met de ander. Authenticiteit is een belangrijk onderdeel van persoonlijke groei en effectief leiderschap, en het is sterk verbonden met de eigenschap "Wees proactief", beschreven door Stephen R. Covey in zijn boek "The 7 Habits of Highly Effective People". Authenticiteit betekent dat je echt bent en trouw aan jezelf, in plaats van te proberen iemand anders te zijn of te doen alsof. Het betekent dat je jezelf kent en begrijpt, en dat je de moed hebt om jezelf te zijn, zelfs als dat betekent dat je afwijkt van de normen of verwachtingen van anderen. Een authentiek persoon is proactief in het ontwikkelen van diens eigen waarden en principes, in plaats van te reageren op de waarden en principes van anderen. Dit helpt om heldere en weloverwogen beslissingen te nemen, en om een leven te leiden in overeenstemming met jouw eigen waarden en overtuigingen. Authenticiteit is ook belangrijk voor effectief leiderschap, omdat het helpt om het vertrouwen en loyaliteit van anderen te winnen. Mensen zijn geneigd om zich aangetrokken te voelen tot leiders die echt zijn en waar ze in kunnen geloven. Een authentieke leider is transparant, neemt verantwoordelijkheid en is eerlijk. Authentiek zijn en proactief zijn is dus nauw verbonden. Proactief zijn betekent dat je verantwoordelijkheid neemt voor jouw eigen leven en prestaties, terwijl authenticiteit betekent dat je echt bent en trouw aan jezelf. Beide eigenschappen zijn belangrijk voor persoonlijke groei en effectief leiderschap. Zelfkennis is de sleutel De ZelfKennisMethode (ZKM) helpt je authentieker in het leven te staan. Je krijgt een beeld van de momenten dat je goed in je vel zit, je autonoom, competent en verbonden voelt. Je ontdekt welke schillen er om je authentieke zelf liggen. Het ideale zelf en het huidige zelf komen dichter bij elkaar. Dat geeft je het zelfvertrouwen om dit ook in praktijk te gaan brengen. Je voelt je gelukkiger en succesvoller! Meer lezen over de ZelfkennisMethode? Dat kan hier. #leiderschap #zelfkennis #authentiek #geluk Persoonlijk leiderschap Persoonlijk leiderschap gaat over jezelf aansturen en doelen realiseren door je eigen kwaliteiten en talenten volledig te gebruiken. Ontwikkel jezelf door je drijfveren, sterke punten en valkuilen te ontdekken. Betrek daarbij het perspectief van de ander. Maak bewuste keuzes en geef richting aan je eigen carrière en leven. https://www.talenteerjezelf.com/persoonlijk-leiderschap Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.