Zoekresultaten

Het belang van emotionele competentie #EQ We doen vaak alsof gevoelens en emoties ons koud laten en niet van ons stuk brengen. We willen evenwichtig zijn, koelbloedig, iemand uit ‘één stuk’. Rationaliteit en afstandelijkheid hebben onze voorkeur. Maar emotionele competentie is enorm belangrijk. Met het verstoppen en negeren van gevoelens vervallen we in verslavingsgedrag en worden we letterlijk ziek. En dan heb ik het nog niet eens over de kwaliteiten die je hiermee onderdrukt. Omdat je jezelf in een keurslijf propt dat je niet past. Uit angst verstoppen we vooral onze negatieve emoties. Dat kost veel moeite, vooral boosheid onderdrukken kost veel energie. Zo raken we uit verbinding met wat er eigenlijk gebeurt en met de behoefte die eronder ligt. Dat is meestal een behoefte die met verbinding te maken heeft, maar daar ontnemen we onszelf juist de kans toe. Door ons te verstoppen of de ander af te vlammen. De stress die hieruit voortkomt ondermijnt de balans en de verdedigingssystemen van ons lichaam. De coping stijlen die het risico vergroten om ziek te worden hebben allemaal een verminderd vermogen tot emotionele communicatie met elkaar gemeen. Een heleboel van wat wij persoonlijkheidskenmerken noemen hebben we geleerd, en we dénken dat ze onmisbaar zijn. De behoefte aan controle is niet aangeboren, maar aangeleerd. Onderdrukken van emoties is aangeleerd gedrag. We voldoen nog steeds aan de regels van vroeger. Emotionele competentie vraagt: Het vermogen om onze emoties te voelen, zodat we ons ervan bewust zijn wanneer we stress ervaren; Het vermogen om onze emoties effectief te uiten en daarmee onze behoeften kenbaar te maken en onze emotionele grenzen aan te geven; De mogelijkheid om onderscheid te maken tussen psychologische reacties die belangrijk zijn voor de huidige situatie en de patronen die een overblijfsel zijn uit het verleden. Wat we willen en vragen van de wereld dient in overeenstemming te zijn met onze huidige behoeften, niet met onbewuste, onbevredigde behoeften uit onze kindertijd. Wanneer de grens vervaagt, ervaren we verlies of de dreiging van verlies terwijl daar geen sprake van is; En het besef van de echte behoeften die wel bevredigd moeten worden, in plaats van dat deze onderdrukt worden omdat we door anderen geaccepteerd of goedgekeurd moéten worden. Als dit niet lukt, nog vastzitten in wat we meegekregen hebben van thuis, geeft dat stress. En chronische stress leidt tot ongezond gedrag, chronische vermoeidheid, burn-out en een diversiteit aan lichamelijke klachten. De emotionele competentie voorkomt verborgen stressfactoren die een risico voor onze gezondheid vormen. Het hormonale stelsel is onlosmakelijk verbonden met de hersencentra waar emoties worden ervaren en geïnterpreteerd, en die zijn op hun beurt weer verbonden met het immuunsysteem en zenuwstelsel. Een stressprikkel heeft dus meteen invloed op dit gehele systeem. Gabor Maté beschrijft in zijn boek ‘Wanneer je lichaam nee zegt’ een aantal onderzoeken die aantonen hoe emotionele factoren klachten verergeren. Stress is persoonlijk en al even uniek als de levensverhalen van ieder mens; de patronen die ontstaan in de kindertijd en de manier waarop we ruimte geven aan emoties,…ruimte in mogen nemen. We hebben meegekregen dat we sterk moeten zijn, ons niet laten kennen. Gehoorzamen, aanpassen, ‘pleasen’ en vooral niet tot last zijn. Jij staat onderaan de ladder van behoeften en aandacht. Je gaat studeren of het werk doen dat je ouders je graag zien doen. Je bevind je als kind nu eenmaal in een afhankelijke situatie, je hebt je ouders nodig om te overleven. Zelfbeschikking begint met ‘interoceptie’, ons vermogen om subtiele, zintuigelijke, lichamelijke gevoelens waar te nemen. Hoe groter dat vermogen is, hoe meer mogelijkheden we hebben om ons leven vorm te geven. Weten wát we voelen is een eerste stap naar waarom we iets voelen. Voor getraumatiseerde mensen is de eerste stap weer vertrouwen hebben in hun eigen lichaam, vertrouwd raken met de signalen en dat accepteren. Vals Alarm Het boek van Menno Oosterhof ‘Vals Alarm’ gaat over het leven met een dwangstoornis, maar uiteindelijk gaat het om zoveel meer. Hij legt in het boek op zijn eigen humoristische wijze de vinger precies op de zere plek. Dwang ziet hij als verslaving. - Onvrijheid - Dwanghandelingen - Hunkering De kern van alle problematiek, is het verdoven van de onrust. Het ‘haakje’ van je nagel waar je steeds achter blijft hangen. Het schilderij dat scheef hangt. De behoefte aan een sigaret…. Je bent de onrust aan het verdoven. Vermijding van angst, van negatieve gevoelens, problemen voorkomen die er nog niet zijn... en waarschijnlijk nooit komen. ‘Loslaten wordt mijn nieuwe houvast’ De lijfspreuk van Menno. Erop vertrouwen dat het wel losloopt! Het voelt nu op dit moment heel erg belangrijk, maar eigenlijk gaat het nergens over; het piekeren helpt in ieder geval niet, het stimuleert alleen de impuls en verschrompelt het vertrouwen nog verder. In een zelfonderzoek krijg je de ruimte om alle ervaringen die belangrijk zijn geweest voor jouw ‘vorming’, zowel positief als negatief. En we zien waar dit onderdrukken van emoties en patronen ontstaan zijn en functioneel waren. En waar ze nu een belemmering geworden zijn, maar ook, waar ze soms nog steeds zinvol kunnen zijn. Bewustzijn van de regels die je geleerd hebt om iets te voorkomen. Als ik dit niet doe, dan… Het verband ligt opgesloten in het levensverhaal, en is steeds ‘onderhuids’ aanwezig. Alleen niet zozeer in het nu, als wel in de onrust, de obsessie, de dwang, de fysieke herinnering en reactie van het lichaam. Het gevaar is overdreven. Een ingewikkeld samenspel van denken, voelen en willen. In een donker steegje in een vreemde stad is het vast wel veilig, maar het voelt niet zo. Steeds maar controleren of je sleutels in je zak zitten, gehaast kijk je om je heen of er niemand achter je loopt in dat steegje. De onrust jaagt door je lijf en zet je op scherp, activeert steeds weer je stress systeem. Het verzachtende effect van de sigaret of de dwanghandeling geeft dan even verlichting, maar dat effect wordt steeds minder. En het houdt nooit op, je kunt nooit tevreden zijn. Dwang is een ‘over’-gevoelige reactie op een prikkel, die enerzijds leidt tot gedachten en anderzijds tot impulsen tot herstel; minimale triggers zorgen voor een enorm bedreigend gevoel; vals alarm. En zetten een reeks aan handelingen in beweging… Daarin wordt de onderliggende behoefte alleen niet meegenomen. Dit is niet op te lossen met cognitie… om iets los te kunnen laten is het belangrijk je verlangen en vertrouwen te vergroten. De ‘imperfectie’ te verdragen, de onrust te verdragen, de gevoelens er te laten zijn. Verlangen Erken de hardnekkigheid, zeker als je extra sensitieve bedrading hebt; HSP of hoogbegaafd. Zie de lichtpuntjes zonder de donkerheid te verbloemen… Geen snelle stappen, maar hoop, verlangen en vertrouwen… Je eigenwaarde hangt niet af van deze problemen… Stel je vrees voor als wens; als de houtworm die het huis in laat storten… De waarheid ligt ergens in het midden, uiteindelijk gaat het nooit om zwart-wit, maar om het balanceren tussen de ‘grote polariteiten van het bestaan’; leven en dood, gezondheid en ziekte, verbondenheid en eenzaamheid, waardering en schande, zelfrespect en spijt, zinvolheid en verspilling… en in essentie altijd het streven naar zelfbevestiging (Z-motief), en het verlangen naar verbondenheid met iets of iemand anders (A-motief). En de waardering daarvan op manifest en latent niveau… Ik en de ander… Je daartoe verhouden is de uitdaging. Want absolute veiligheid bestaat niet, het gaat om het laveren met de wind, tegen de wind in… Angsten lijken zich in twee categorieën te verdelen; het niet waard te zijn (ik verdien het niet) en de angst de controle te verliezen (wat nou als hij vertrekt?) De Kunst van Zelfreflectie Vertragen: voel je dat je harder gaat lopen, iets nog ‘even’ af wilt ronden, al last hebt van je lijf en dan tóch nog wat wilt aanpakken? Een haakje dat om oplossing vraagt. Onrust en haast is een signaal om juist een stapje terug te doen. Voelen: neem regelmatig een moment om even te luisteren naar je lichaam. Heb ik het afgelopen uur mijn grenzen goed in de gaten gehouden? Voel ik ergens spanning? Is het belangrijk om nu te stoppen met mijn bezigheden en even wat langer te ontspannen? Ontwikkel je Emotionele Vaardigheden: Het vermogen om emoties te voelen, zodat je bewust bent wanneer je stress ervaart; Het vermogen om je emoties effectief te uiten en daarmee jouw behoeften kenbaar te maken en emotionele grenzen aan te geven; De mogelijkheid om onderscheid te maken tussen psychologische reacties die belangrijk zijn voor de huidige situatie enerzijds en patronen die een overblijfsel zijn uit het verleden anderzijds. (Wat we willen en eisen van de wereld in overeenstemming brengen met onze huidige behoeften, niet met onbewuste, onbevredigde behoeften uit onze kindertijd. Wanneer de grens vervaagt, ervaren we verlies of de dreiging van verlies terwijl daar geen sprake van is); En het besef van de echte behoeften die wel bevredigd moeten worden, in plaats van dat deze onderdrukt worden omdat we door anderen geaccepteerd of goedgekeurd moéten worden. Als het je niet lukt om even te vertragen en naar je gevoelens te luisteren; wat ben je dan bang te Verliezen als je niet harder blijft lopen? Of waar gaat je Verlangen eigenlijk naar uit? En krijg je dat op deze manier? Of is er Verzet in je aanwezig, iets dat in de weerstand zit, en je tegenhoudt of zelfs Verlamt? Vragen stellen: een alarm gaat regelmatig af wanneer we in Verbinding zijn met de ander. Het gevoel hebben uit die verbinding te raken. Hier wordt iets ouds getriggerd en in werking gezet. Smeer wat Nivea (Niet Invullen Voor Een Ander) en ga niet piekeren of alles bedenken in je hoofd…zet een paar vragen op een rij die je kunt gaan stellen. En parkeer het negatieve denken. Je kunt de meeste dingen niet zeker weten, het zijn invullingen. Het is geen waarheid, maar iets dat alleen bestaat in jouw hoofd. Dus bedenk hoe je wél zeker te weten kunt komen wat er meegespeeld heeft, bedenk de stappen die je kunt zetten, zodat je hoofd ook weer tevreden is. Vriendelijkheid; Als je vooral de neiging hebt om jezelf met negatieve vragen te bestoken; waarom doe ik dat nu weer? Waarom lukt me dit nooit en doe ik zo stom? Zet daar dan iets tegenover; schrijf iets dat je fijn en positief vind aan jezelf op een post-it en hang die in het zicht. Met jezelf ondergraven en boos op jezelf zijn bereik je weinig. Met compassie en nieuwsgierigheid des te meer. Hoe komt dit, waar maak ik me zorgen over? Wat kan ik de volgende keer anders doen? Voorkomen: als er weer rust en ruimte is voor zelfreflectie; denk je na over de stappen die je de volgende keer nog kunt zetten om te voorkomen dat je weer harder gaat werken, je schuldig voelt en fysiek je grenzen over gaat. Waar ligt de druk, de dwang en wat gaat er onder schuil. Welke gevoelens vragen aandacht? Lukt het je hiermee de weg met Vertrouwen te vervolgen? Of heb je nog iets of iemand nodig om je hierin te steunen? Verbinding is vaak een essentieel onderdeel van de Verdieping ingaan. Iemand die met je samenwerkt om de diverse schillen van de ‘Verdediging’ te onderzoeken op bruikbaarheid, houdbaarheid, behoeften en verlangens en zo het vertrouwen te vergroten… Uiteindelijk worstelen we allemaal met onze eigen existentiële problemen. Het aangaan van deze vragen geven voldoening en betekenis aan ons leven. De angst voor de leegte weerhoudt ons hiervan op allerlei manieren. Sommigen worden meer geaccepteerd dan anderen. Verslaving aan werk of pleinvrees…de ander altijd bovenaan zetten of middelenverslaving… Mensen met dwang voelen zich schuldig en verantwoordelijk en hebben het gevoel dat zij niet deugen of hét probleem zijn, dat ze iets anders moeten ‘doen’, zich moeten aanpassen en anders gedragen, beter hun best moeten doen. Wat het logischerwijs alleen maar ingewikkelder maakt. Bewust worden van je eigen ‘regels’, je moetens en niet-mogens, je bewust worden van je eigen dwanghandelingen, je verslavingen…zal een enorme opluchting zijn en je heel erg veel ruimte geven. Je voelt je vrijer in de verbinding met jezelf, maar ook in verbinding met anderen. Maar het is heel erg lastig want we krijgen in eerste instantie beloningen door ons gedrag; harder werken is erkenning, beter salaris. Lekker eten, drugs, gamen of een peuk… het geeft je een lekker gevoel. Maar dat effect neemt af. En jij staat niet aan het roer, je wordt gestuurd. Je hebt geen controle, je voelt je even wat beter, maar eigenlijk word je continue gedreven door onrust. Het is juist vanwege de beloning en het ongemak lastiger om in je eentje dit soort patronen te doorbreken. Iemand die je hierbij kan begeleiden. Je helpt door je met compassie vragen ter verdieping te stellen. Samen de pijn en ongemak wil doorstaan. Iemand die je wil begrijpen, erkent en herkent, en bereid is samen met jou op zoek te gaan naar de de mogelijkheden en antwoorden die jij in je hebt. De angel eruit trekt... ‘Het is niet eng om aan zelfreflectie te doen’, zegt Tim Hofman in College Tour met Twan Huys. ‘Als je de angel van angst eruit trekt dan komen we als mens en maatschappij heel veel verder.’ Naast het volledige Zelfonderzoek kun je ook kiezen voor een korter traject. We hebben daarvoor bijvoorbeeld de compacte Zelfverbinder Verslaving ontwikkeld; In dialoog over verslaving! Een nieuwe praktische aanpak die jou door een gerichte dialoog stil laat staan bij de voor jou belangrijke onderliggende gevoelens en motieven. Deze aanpak helpt je nieuwe perspectieven zichtbaar te maken. Van daaruit wordt je keuze te stoppen met het verslavende gedrag gestimuleerd. Wij begeleiden je graag om van het stoppen ook een duurzaam succes te maken! (Folder) Of een relevant thema rond werk, vitaliteit, verlies, zingeving of levenskunst? Verder lezen? Een interview met Menno Oosterhoff vind je hier: https://www.ocdnet.nl/wp-content/uploads/2017/09/PDF-Leven-met-vals-alarm-Dagblad-van-het-Noorden.pdf Boeken die als bron gediend hebben: Vals Alarm, leven met een dwangstoornis van Menno Oosterhof Wanneer je lichaam nee zegt van Gabor Maté De Kunst van Kaizen van Robert Maurer

Een blog ter inspiratie in deze week van de #hoogbegaafdheid. Anders zijn is leuk! Ken je dat gouden boekje nog? Anders is een kameleon die wordt geboren in een krokodillengezin. Al snel blijkt hij helemaal niet te kunnen zwemmen. Hij is nogal anders. Een boekje met een mooie onderliggende boodschap, maar is anders zijn wel zo leuk? Dat vroeg ik me weer af na het bekijken van de video van Dolores Leeuwin over hoogbegaafdheid. Het gevoel anders te zijn en wat dat met je doet komt hierin duidelijk naar voren. De video deed mij ook denken aan een verhaal dat ik pas tegenkwam over flow, levenspaden en specifiek het meanderende pad. Zolang je sterk bezig bent met het zoeken naar identiteit en daar onduidelijkheid in blijft bestaan blijf je zoeken en vragen houden. Dit blog in de reeks hoogbegaafdheid en werk, waar lopen mijn vaak begaafde en sensitieve klanten tegenaan, gaat over anders voelen, identiteit en zelfkennis. De presentatrice en actrice Dolores Leeuwin vertelt in de video hoe ze zichzelf ‘niet-passend’ voelde en dat je dan toch gaat kijken hoe je wel kunt passen. Je gaat je aanpassen omdat je anders overal buiten valt. Je kunt ook gaan denken dat jouw andere kijk op dingen wel niet zal kloppen en je erg dom gaan voelen. Die hoogbegaafdheid is dan vaak een complete verrassing, maar vooral ook een welkome verklaring voor het anders zijn en kan veel herkenning en bevestiging bieden. Je krijgt door hoe iets bij jou werkt en dat zorgt ervoor dat je het ook weer aan anderen uit kunt leggen. Zo kun je ook meteen wat vooroordelen ontzenuwen die er natuurlijk ook volop zijn. "Ik snapte maar niet waarom anderen mij niet begrepen. Je denkt dat anderen hetzelfde zijn en denken. Het niet weten en niet gehoord worden, frustreerde enorm en maakte mij soms bot,” legt Dolores ook nog uit. “Nu ik weet hoe het zit kan ik beter nuanceren. Er is wederzijds begrip mogelijk. Dit is wie ik ben en dit is wie jij bent en dat is allebei oké. Ik hoef geen gelijk te hebben, ik wil samen”. Leeuwin, bekend van kinderprogramma Het Klokhuis, is een ander mens nu. Gelukkiger en in balans. De aansluiting missen Wat is er mis met mij? Waarom voel ik mij zo anders? Waarom kom ik zo vaak in conflicten? Wat doe ik fout? Wanneer je je niet bewust bent van je hoogbegaafdheid bestaat de kans dat je in de vergelijkingen die je maakt met anderen een negatief zelfbeeld ontwikkeld. Hoe je naar jezelf kijkt is in grote mate afhankelijk van de spiegels in je omgeving en je eigen interpretaties. Als je referentiekader niet klopt dan ontstaat al snel het gevoel dat er iets niet klopt en het gevoel anders te zijn dan anderen en is de kans groot dat je jezelf dom en raar gaat voelen. Je sterke emotionele gevoeligheid kan het vertekende beeld nog versterken. Wanneer je dan door je omgeving ook niet ‘gezien’ wordt… Je ‘anders voelen’ bij volwassenen is niet heel anders dan bij kinderen op de basisschool. “The notion of being gifted must be based on the reality of daily living, not on some romanticized, perfect ideal. In my work with gifted people, we explore not only how they are gifted, but also where their deficits lie. They need to develop a whole sense of who they are in relationship to their giftedness. Research needs to move in the direction of understanding the complexity in the relationship between identity formation, achievement and self-esteem.” ~Andrew S. Mahoney~ Zelfkennis Zelfinzicht wordt ook door de respondenten in het IHBV onderzoek naar hoogbegaafden zonder werk, als zeer belangrijk gezien. Op die manier kom je er achter wat voor werkzaamheden, organisatie, werkomgeving passend zijn en waar hoogbegaafdheid (en hoog-gevoeligheid) wel en niet gedijen. Maar ook hoe hoogbegaafdheid in de praktijk doorwerkt, zodat je banen en sollicitaties erop kunt aanpassen. Tegelijkertijd zijn er ook hoogbegaafden die aangeven dat de eigenschappen die bij hoogbegaafdheid horen alleen maar lastig zijn. Er is geen waardering voor dat mensen anders en/of kritisch zijn. Er is onbegrip op de werkvloer en de persoonlijkheid wordt niet erkend. Altijd maar blijven aanpassen is niet altijd vol te houden, volgens een respondent. Levenspaden Naast allerlei levensfases die we als mens doormaken zoals baby en peuter, puber en adolescent en de thema’s die daarbij horen, zijn er grote verschillen in levensloop, in het 'pad' dat ieder mens loopt. De psychologe Whitbourne benoemt er vijf, waarbij ieder levenspad de eigen uitdagingen en kansen op geluk met zich meebrengt. Zij verbindt de levensvaardigheden van Erikson met iedere richting. Erikson de psycholoog die vooral bekend werd door zijn theorie over persoonlijke ontwikkeling. Op basis van een onderzoek van 40 jaar en dit model komt Whitbourne tot boeiende conclusies. Haar boodschap is dat je, je leven nog helemaal kunt veranderen als je niet tevreden bent, het is nooit te laat. Dat past heel erg bij mijn eigen visie omtrent persoonlijke ontwikkeling en groei. Iedereen heeft zo zijn eigen tempo en pad en alles is mogelijk. Het meanderende pad: zoals een rivier slingert, zo slingert dit pad tussen zoeken en vragen. Het blijft moeilijk doelen te stellen en richting te houden, want je weet niet wat je wilt. (thema: identiteit) De rechte en smalle weg: dit is een pad van zekerheid en voorspelbaarheid. Risico wordt vermeden uit angst het niet goed te doen. (thema: autonomie) De helling omlaag: is behoudend en krampachtig, vanuit angst om voluit te leven. (thema: initiatief) Het spoor van triomf: dit pad geeft het gevoel dat moeilijkheden worden overwonnen en er is veel vertrouwen in de eigen capaciteiten. (thema: vertrouwen en competentie) De weg van authenticiteit: op deze weg wordt geluisterd naar het hart en de innerlijke leidraad. Door een positieve instelling verdwijnen tegenslagen snel naar de achtergrond. Veel mensen die ik als coach ontmoet bevinden zich op het slingerende pad. Op deze weg zijn geen duidelijke doelen, er is geen duidelijke richting. Je kunt erg moeilijk kiezen als je jezelf niet goed kent en je identiteit vaag is. Kameleon-gedrag, de ander pleasen of jezelf juist onzichtbaar maken zorgt ervoor dat je steeds verder van je eigen behoeften verwijdert raakt. Zelfkennis geeft inzicht in wat je wilt en wat belangrijk voor je is en zorgt er ook voor dat je makkelijker op één ding kunt focussen. Zonder duidelijk beeld zwalk je maar wat heen en weer zonder echte verbintenissen aan te gaan. Je ervaart maar zelden voldoening of succes. Je doet je best, maar op de één of andere manier lukt het niet. Voldoende vertrouwen, autonomie, initiatief en werklust zorg voor een sterke en vitale identiteit. Te veel wantrouwen, schaamte en twijfel aan zichzelf, schuldgevoel en minderwaardigheid leidt tot een zwakke identiteit of identiteitsverwarring. In acute gevallen kan er van een identiteitscrisis worden gesproken. Dat dit niet per se negatief hoeft te zijn heeft Dabrowski ons duidelijk gemaakt met zijn Theory of Positive Disintegration (TPD). De identiteitsontwikkeling kent diverse stadia, al is het lastig deze goed af te grenzen. Het zelfbeeld of de zelfwaardering is de spil waar het om draait. Hoewel omgevingsfactoren bij de mate van zelfwaardering een doorslaggevende rol spelen, kunnen we daar ook vraagtekens bij plaatsen. Het hangt ook van de flexibiliteit en weerbaarheid af die zorg voor compensatie van de eventueel belemmerende omstandigheden. Het is belangrijk om weer terug te gaan naar jouw kern, zegt ook Whitbourne. Je leven te onderzoeken en de keuzes die je gemaakt hebt opnieuw te waarderen en je daarmee te verbinden. Ook wanneer je erg veelzijdig bent is het toch belangrijk te kiezen en te focussen op wat echt goed bij je past en daar je energie in te investeren en van terug te krijgen. Het is erg makkelijk om je te laten afleiden, niet alleen vanuit het verlangen om alles te willen doen, maar ook door de angst om te falen. Het lijkt soms makkelijker om met iets anders te beginnen dan om die angst te overwinnen, maar uiteindelijk voert dit je weg van jouw authenticiteit. Als je een levenswijze, de 'levenskunst' wilt ontwikkelen die je dichter bij jezelf, dichter bij een zinvol en gelukkig leven brengt, is het belangrijk dat je jezelf leert kennen. Kortom: Anders zijn wordt pas echt leuk wanneer je jezelf beter begrijpt en je ook de kans krijgt om jezelf te zijn! Dan is er ook weer nuance en wederzijds begrip mogelijk! Ook op het authentieke pad krijg je met tegenslagen te maken. Je bent alleen beter in staat om hier met veerkracht en zelfvertrouwen mee om te gaan en er zelfs sterker uit te komen. Kenmerkend is niet alleen de beweging en groei, maar ook de aandacht voor balans tussen verandering en stabiliteit! Anders voelen kan al vroeg ontstaan en met verschillende dingen samenhangen. Maar je kunt ook later in het leven geconfronteerd worden met ziekte, een handicap of veranderingen die weer om een herwaardering vragen; wie ben ik en wie wil ik zijn... Verder lezen over hoogbegaafdheid en werk kan hier. Of maak meteen een afspraak voor een kennismaking met de ZelfKennisMethode en mij als begeleider op het pad van herwaardering en veerkracht. Bron: Geef Flow aan je leven! Gelukkig worden doe je zelf. Marlies Terstegge Dolores Leeuwin in NRC Next: “Ik wil degene zijn die hoogbegaafdheid cool maakt” 23 december 2013 Onderzoek: Rapport-Hoogbegaafde-Volwassenen-Zonder-Werk-v1.00.pdf Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Blogs over #EQ emotionele competentie Teleurgesteld, gekwetst en je aangevallen voelen door anderen. Waar mensen met elkaar samenleven, studeren of werken, ontstaan er conflicten. Hoe ga je daarmee om? De één zal meteen actie ondernemen, de ander zoekt steun. Weer een ander zoekt afleiding. Je kunt er ook eindeloos over piekeren of juist accepteren dat je pijn hebt. We hebben vaak erg onbewuste reacties op pijn, schaamte en schuld. Een mooie metafoor om uit te leggen hoe dat werkt, is die van een strandbal. De eerste reactie is de bal onder water duwen. Je wil dat niemand ziet dat je een probleem hebt. Het zal je een tijdje lukken om de strandbal onder water te duwen, maar het kost je veel kracht en inspanning, want de bal blijft maar druk uitoefenen om aan de oppervlakte te kunnen komen. Uiteindelijk raak je zo uitgeput en voor je het in de gaten hebt floept de strandbal met een flinke sprong naar boven. Zo werken problemen ook. Ze spatten in je gezicht uit elkaar voor je er erg in hebt. Zelf ben ik wel een verstopper. Ik kan erg teleurgesteld zijn in de wereld en mensen en stop dat diep weg en trek mij terug. Ik ga hard aan het werk om (andere) problemen op te lossen, alleen heb ik ondertussen ter bescherming een klein muurtje gebouwd. Het geeft de illusie dat ik zo veilig ben. Het nadeel is dat ik zo niet echt verbinding aanga. Er bestaat steeds een veilige afstand. Maar er zijn altijd mensen die zich daar niet zoveel van aantrekken en toch over je grenzen heen denderen. Achter je muurtje verandert er weinig en je moddert wat door tot je door bepaalde ervaringen, soms een echte crisis in de gaten krijgt dat je echt iets mist. Natuurlijk heb ik ook behoefte aan een diepere verbinding met anderen. Ik hou sowieso niet zo van koetjes en kalfjes. Een ander gevoel gaat overheersen. Een gevoel van eenzaamheid en de behoefte aan echt contact gaat de angst voor teleurstelling en afwijzing overschaduwen. Daarbij helpen de omstandigheden je vaak ook nog een handje. Vanuit mijn interesse en passie, mijn rechtvaardigheidsgevoel en de liefde voor mijn kinderen kwam ik op een pad waar ik allerlei mensen ontmoette waar ik mij echt verbonden mee voelde, een klik mee heb. Weer in beweging zijn en groeien gaven weer een boost aan mijn zelfvertrouwen en zo is het steeds makkelijker om mezelf weer zichtbaarder te maken in de wereld. In plaats van die bal onder water te duwen wat enorm veel energie kost, kan ik nu met souplesse de bal boven water laten balanceren, er eens langs kijken of weggooien en kan ik mijn kwaliteiten voor iets inzetten waar ik juist energie van krijg! Wat is er wezenlijk verandert? Ik heb door dat ik erg goed in staat ben om mezelf te beschermen en voor mijzelf te zorgen. Dat wist ik wel, maar het in verband brengen met oude patronen, echt voelen dat je niet regeert op het nu, maar vanuit je verleden, je gekwetste kind, dan is het ook nog eens heel logisch dat je al je kwaliteiten en energie daarop hebt ingezet. Zelfkritiek smelt dan ook als sneeuw voor de zon! Die muur biedt geen bescherming. Je grenzen aangeven wel! Als je snapt wat je tegenhoudt om die grens te trekken en voor jezelf op te komen valt er een last van je af. Wat een vrijheid! Waarschijnlijk denkt bijna niemand van mij dat ik te weinig voor mijzelf opkom. Een zelfverzekerde, alles zelf regelende, eigenwijze vrouw is wat anderen zien. Die kwetsbare, gevoelige kant lijkt al snel iets dat je moet verstoppen, maar daarmee verstop je ook je behoeften, je diepste wensen en verlangens. De visie van de ZKM is dat mensen enerzijds streven naar het realiseren van eigen wensen en doelen, dat wat ze Zelf belangrijk vinden (het Z-motief). Anderzijds zoeken mensen naar de verbinding met de Ander of iets Anders (het A-motief). Beide motieven of drijfveren zijn algemeen menselijk van aard en blijvend. Je bent je er vaak minder bewust van. Ze komen tot uiting in de waarderingen die je geeft aan gebeurtenissen en ervaringen in je leven. Daarbij is de context, de omgeving waar je je bevindt een belangrijke factor. Je zult sommige gevoelens thuis delen en niet op je werk. Je bent op de ene plek best zelfverzekerd en in een andere situatie toch wel onzeker. Soms kan je wat meenemen vanuit de ene ervaring om je op een moeilijk moment in de andere situatie te ondersteunen. Kom eens langs voor een gratis kennismakingsgesprek! adrienne@talenteerjezelf.nl Emotionele Competentie De waarde van emotionele intelligentie, uitgedrukt in het EQ, is een belangrijke maat voor het succes in je leven. De kern daarvan is 'het bewustzijn, het begrip, de beheersing en de expressie van je emoties. Waar het IQ de pk's vormen voor je leven, is het EQ de rijvaardigheid'; prof. dr. J.J.L. Derksen. https://www.talenteerjezelf.com/persoonlijk-leiderschap Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #persoonlijkleiderschap Ken je dat? Een steeds langer wordende to-do-list, doodmoe zijn en jezelf toch op je kop geven omdat er niets uit je handen komt. Je neemt je voor; 'morgenochtend ga ik eerst dat doen'... en dan stel je het toch weer uit. De belemmeringen die je tegenhouden zijn vaak heel logisch; gebrek aan energie, gebrek aan informatie, gebrek aan hulp…De aandacht eerst daarop richten en niet op de taak is dan belangrijk. Wat daarin nog dieper onder het oppervlakte schuilgaat is vaak wat je werkelijk tegenhoudt. We beginnen met de praktische uitdagingen. Wat is een to-do-list? Wat is een to-do-list? Een takenlijst/to-do list is een lijst met korte actiepunten die 5 minuten duren met een maximum van 30 minuten. Het voordeel van een lijst is dat alles wat je van jezelf ‘moet’ in ieder geval niet in een eindeloos repeterende, negatieve, energie verslindende ‘loop’, door je hoofd gaat. En je hebt het gevoel dat je echt actief bezig bent geweest. Uitdaging, korte taken meteen uitvoeren De uitdaging is om dagelijks in ieder geval 1 taak te kiezen en die ook meteen uit te voeren. Je zet kleine taken niet meer in een to-do-list maar voert ze zo veel mogelijk op korte termijn uit. Eerste probleem met een takenlijst heb je dan al getackeld. De taken die blijven liggen, daar is iets mee en daar gaan we later op in. Tweede probleem is dat een takenlijst zo geformuleerd is dat die alleen het resultaat beschrijft, maar niet de actiepunten. Formuleer een taak als volgt: Een taak is: Eén concrete actie, met het werkwoord voorop, in hapklare brokken van maximaal 30 minuten. Het derde probleem; de meeste taken die op een lijst komen zijn geen taken, maar meer projecten. Omdat ze veel langer dan 30 minuten duren, planning vragen, er misschien zelfs nog onbeantwoorde vragen spelen. Dat is een reden dat ze vooruitgeschoven worden. Belangrijke uitdaging is een project op te delen in verschillende taken: Onderzoeken wat er allemaal meespeelt en nodig is Ga dat inplannen over een langere periode in je agenda…. Combineren met iemand die je daarbij kan helpen… Uitzoekwerk ook benoemen! Realistische verwachtingen, structuur en planning is dus erg belangrijk. Maar er spelen ook veel minder rationele zaken mee. Ik heb al vaker over dit onderwerp geschreven. Do or do not! Uitstelgedrag heeft twee belangrijke functies: angstvermijding en het beschermen van het ego, het gevoel van eigenwaarde. Wat helpt je dan toch om je uitstelgedrag te minderen? Lees verder… https://www.talenteerjezelf.com/post/2017/07/01/do-or-do-not Doorzetten kun je dat leren? Volgens de Amerikaanse psycholoog Roy Baumeister werkt wilskracht als spierkracht. Je kunt deze sterker maken door oefening en neemt af bij overbelasting. Daarmee deelt hij de visie van veel psychologen: wilskracht is een eindige bron die op kan gaan als iemand er te veel van gebruikt. Psycholoog Michael Inzlicht, professor aan de Universiteit van Toronto, betwist deze theorie. Zijn onderzoeksteam denkt dat wilskracht meer te maken heeft met geloof in je wilskracht, met minder moeten en dingen doen die je zelf de moeite waard vindt. (autonomie en waardering) Inzlicht en zijn team stellen dat we moe worden van te veel moeten. Volgens Inzlicht is het makkelijker om dingen te doen die je graag wilt doen, ook als je moe bent. Hoe je het ‘moeten’ om kunt zetten in ‘willen’ lees je hier… https://www.talenteerjezelf.com/post/2017/01/19/doorzetten-kun-je-dat-leren De uitdaging die in beide artikelen naar voren komt: Maak het leuker, aantrekkelijker en interessanter voor jezelf; van moeten naar willen. Maak het makkelijker, verander de omstandigheden; neem verleidingen weg. Voeg waarde toe; waarom vind je het belangrijk genoeg om op je lijst te zetten? Hoe voel je, je als het straks af is? En wat is het effect? Probeer je in geuren, kleuren en beelden voor te stellen hoe het is als het straks gedaan is. Hiermee vergroot je met positieve emoties, je verlangen en zin om er mee aan de slag te gaan. Als je het je voor probeert te stellen dan zie je ook makkelijker de weg daarnaartoe. En voel je ook meteen de obstakels, de échte belemmeringen die je tegenhouden. "Ik zie ertegenop dat ik straks in een drukke wachtkamer terecht kom." "Dan moet ik de auto daar parkeren in die veel te smalle parkeervakken." "Ik moet dan weer oppas regelen, ik vraag al zo veel." "Ik weet niet wat ik kan verwachten." "Wat gaan ze straks aan me vragen?" "Ik moet dat toch gewoon zelf kunnen regelen". De echte reden van uitstelgedrag ligt in de emoties. In plaats van de taken steeds op een lijst te zetten, is het de uitdaging om dat wat steeds vooruitgeschoven wordt te onderzoeken; wat gebeurt er als ik er mee start en waar zie ik dan als een berg tegenop? Die punten worden weer ‘taken’ op zichzelf. Uitdaging, de ‘beren’ tackelen… Wees nieuwsgierig en zet je analytische geest in om te onderzoeken wat er precies aan deeltaken weggewerkt moet worden, vóór je überhaupt aan de echte opdracht kunt beginnen. Welke beren zie je op de weg en wat kun je daaraan doen? Voorbeelden: hoe kom ik daar, wie kan er oppassen, hoe los ik dat op, wanneer kan ik het beste gaan? En welke overtuigingen belemmeren me; welke verwachtingen zitten me in de weg. De tweede uitdaging is dan ook meteen in volle gang… Je bent de taak aan het opdelen in kleine taken. En dat doe je ook met de planning van een taak die steeds uitgesteld wordt. Spreek met jezelf af, dat je op de geplande dag en tijd, 1 minuut met de taak bezig bent… of 5 minuten…tot maximaal 30 minuten. Kort genoeg om geen alarmsysteem af te laten gaan… Je kunt bang zijn om te falen, voor het succes, om een foute keuze te maken. Wat zullen anderen dan van je vinden? Je moet toch bewijzen dat je kundig bent! Het gaat altijd om een negatieve emotie die onbewust de boel tegenhoudt. Als je er ook maar een moment bij stilstaat dan heb je die al snel zelf in de gaten. Maar liever ben je de boel vooruit aan het schuiven. Helaas geeft dat je alleen maar een negatief gevoel, dus je schiet er niets mee op. En dat geldt eigenlijk altijd voor het vermijden van negatieve emoties, je krijgt ze via een omweg dubbel hard voor je kiezen. Je denkt steeds negatiever over jezelf en door het gebrek aan zelfvertrouwen dat daaruit voortvloeit stel je nog meer dingen uit. Met kleine stappen naar grote doelen Uitdaging… beeldvorming Kijk eerst eens naar de video’s: Inside the mind of a master procrastinator en Procrastination van John Kelly. Zoek uitstelgedrag bij mensen in je omgeving, vraag er naar. Probeer het uitstelgedrag in een concreet beeld vast te leggen (filmpje of een tekening over het uitstelgedrag) Misschien wil iemand poseren voor je foto? Je krijgt een steeds beter beeld van je eigen uitstelgedrag en met wat humor kun je er al wat luchtigheid aan geven, je bent zoals je wel ziet zeker niet alleen. Je gaat steeds beter begrijpen hoe en waarom je uitstelt. Uitdaging… kleine acties hebben grote gevolgen Je bent je bewuster van de gevoelens die het bij je oproept en bedenkt dus wat je gaat doen. Als ik zou beginnen, wáár zou ik dan mee beginnen? Je stelt de beslissing hierbij nog steeds uit. Je kunt er steeds voor kiezen om de taak niet uit te gaan voeren. Eenmaal in beweging wordt de angst minder en groeit de motivatie vanzelf. Daarbij blijft het belangrijk om het klein te houden. Als blijkt dat een taak te groot is: weer beginnen met sporten, bijvoorbeeld. Kijk dan of je dagelijks de trap meerdere keren op kunt lopen. Tijdens het koken een paar squads doen… Of als je juist de neiging hebt om te overdrijven als je eenmaal begint… en het gebrek aan energie je tegenhoudt; zet de wekker op 5 minuten als je ergens mee begint. Uitdaging: Je uitstelgedrag positief inzetten… Hoe belangrijker je het maakt; hoe groter het in je hoofd wordt en hoe groter de druk, stress en angst. Dus bedenk steeds welke kleine stap wil ik wél zetten? Telefonisch alvast een afspraak maken. En dan je uitstelgedrag positief inzetten; besluiten om te gaan hoeft nog niet. Dat stel je nog even uit. Leg de focus op wat je wél wil. Concretiseer dat; dit kan ik nu alvast doen. Mijn moeder ziet enorm op tegen haar staaroperatie, maar een afspraak maken dat kan al wel. En hierbij een belangrijke tip; je hoeft het allemaal niet alleen te doen. Schakel iemand in, die met jou samen die eerste stap zet! Met kleine stappen omzeil je de automatische weerstand van de hersenen tegen verandering. Lees er meer over in: de Kunst van Kaizen van Robert Maurer Kortom, niet dwars erdoorheen, jezelf forceren en allerlei verwachtingen en eisen aan jezelf stellen, maar verlaag juist de druk door: Beeldvorming: je hebt het uitstelgedrag in jezelf steeds beter in de gaten. Begrijpen waarom je uitstelt, de beeldvorming heeft je richting gegeven Begrip: je hebt meer compassie voor jezelf en maakt het niet groter dan het is. Belemmeringen kun je ombuigen, je tackelt de Beren en bent creatief Belang: je voegt waarde toe; je visualiseert het positieve effect/resultaat Bedenk je volgende actie Beperken: je zet kleine stappen en zet ze ruim in je agenda Beslissingen stel je uit: je zet uitstelgedrag positief in; ik hoef nu nog niets! Dat helpt je bij de Beheersing van je emoties! Wees je bewust van de vormen die de angst in je aanneemt. Een leven zonder angst is onmogelijk, maar je kunt de angst wel te slim af zijn! Niet door negeren en wegstoppen, maar door jezelf serieus te nemen. Alle verandering roept stress op. De ingesleten paadjes van gedrag die je al jaren bewandelt zijn hardnekkig. Ze zijn niet voor niets ontstaan. Ook al begrijp je dat steeds beter, het automatisme zit nog ingebakken. Zet je uitstelgedrag positief in! Schuif een probleem eens twee dagen vooruit. Zet het daar letterlijk in je agenda met nu het voornemen; 'dan ga ik me er pas weer mee bezighouden'. Op deze manier voorkom je dat je jezelf vast zet. In de weerstand en in gevecht met jezelf alleen maar een steeds groter wordende berg creëert en compleet uitgeput raakt, zonder dat je iets bereikt. Zo sneuvelt je project al voor je begonnen bent. Je zult merken dat een groot deel van de 'problemen' al een andere lading heeft gekregen als je er twee dagen later naar kijkt. Soms omdat het toch niet zo ingewikkeld blijkt te zijn als de eerste schrik eraf is. Of omdat iemand anders het al opgepakt heeft.... Hang dit op je muur... Bij dit blog hoort ook een challenge. Je gaat dan 14 dagen lang aan de slag met je uitstelgedrag. Persoonlijk leiderschap Persoonlijk leiderschap gaat over jezelf aansturen en doelen realiseren door je eigen kwaliteiten en talenten volledig te gebruiken. Ontwikkel jezelf door je drijfveren, sterke punten en valkuilen te ontdekken. Betrek daarbij het perspectief van de ander. Maak bewuste keuzes en geef richting aan je eigen carrière en leven. https://www.talenteerjezelf.com/persoonlijk-leiderschap Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

In de visie van de Duitse filosoof Wilhelm Schmid kent de mensheid twee polen. Levenskunst als de kunst van het evenwicht tussen angst en onverschrokkenheid, bestendigheid en beweeglijkheid, genoegen en pijn, alleen zijn en samen zijn, vrede en oorlog, ik en de ander, succes en falen, moeten en genieten, macht en machteloosheid, zin en zinloosheid, en nog zoveel meer. De zoektocht naar dat evenwicht onthult een levensweg die als een vervulling kan worden ervaren. Levenskunst als filosofie van leven is een eeuwenoude traditie die zoekt naar antwoorden op de vraag: ‘hoe te leven’. Denken en kritische reflectie - voelen en willen – verlangen – oefenen en waarderen, vormen samen een persoonlijke zoektocht. De levenskunstenaar wil 'iets' bereiken met haar of zijn leven. De vraag is wat en hoe? Welke deel van je leven verdient aandacht? Hoe pak je dat aan? ​ 'Er zit harmonie in tegengestelde spanning, zoals het geval is met de boog en de lier’ ~ Heraclites ~ Het geluk van de volheid Wilhelm Schmid pleit in het voorwoord van zijn boek ‘Het volle leven, 100 fragmenten over geluk’ - voor het uitroepen van ‘De eeuw van het zwijgen over geluk’. In plaats van de gelukshysterie zou er dan voldoende tijd vrijkomen om rustig na te denken over de vraag wat ‘geluk’ eigenlijk inhoudt. De jacht op geluk gaat door. Het enige dat overblijft is om naast de moderne geluksbeloftes nog een ander, fragmentarisch geluk in het spel te brengen. Geen van de vertrouwde typen van geluk mag daarbij buiten beschouwing blijven. Verder speelt het toevalsgeluk een rol. Ook als het niet beschikbaar is, maakt het toch wat uit of dat geluk op een houding stuit van openheid of geslotenheid. Van belang is tevens het feelgood-geluk, dat in deze moderne tijd bijna het hele begrip geluk definieert; mensen weten waar, met wie en hoe ze het kunnen vinden, maar het blijft gebonden aan afzonderlijke mooie momenten, en laat zich niet bestendigen. En daarom moeten we het hier vooral over de derde vorm van geluk hebben: het geluk van de volheid, over het allesomvattende geluk, waaraan de ervaring van de totale volheid van het leven te danken is. Behoeft dit geluk, de fragmenten waar het hier om gaat, een verklaring? Het omvat het leven met al zijn tegenstrijdigheden. Geen mens kan over de totale volheid van het leven beschikken. Voor de individuele mens blijven er fragmenten van die volheid over, stukken van geluk. Romantici als Novalis en Friedrich Schlegel waren ervan overtuigd dat je alleen op fragmenten van het leven de hand kon leggen, en daarom cultiveerden ze een kunst van het fragment. Fragmenten, zo wisten ze, bieden geen ultieme waarheden, maar zijn voorlopige indicaties. Ze laten vragen open, en geven voorlopige antwoorden. Tegenspraken en onverenigbare zaken co-existeren er moeiteloos. Er komt een mens-zijn in tot uitdrukking dat zichzelf als fragmentarisch ervaart. De polariteit van het leven, die in elk fragment voelbaar is, gefascineerd door de opening in de eindigheid naar het oneindige waar elk fragment naar verwijst. Zo biedt de levenskunst je steeds weer een fragment, een thema om te onderzoeken. Waarbij heel af en toe een evenwicht zicht onthult dat als vervulling van de volledigheid kan worden ervaren. Geluk is evenwicht Geluk is geen kwestie van succes, maar van evenwicht. Iets om te onderhouden. “Geluk is niet zozeer een kwestie van geluk hebben, als wel van je evenwicht bewaren in tijden van geluk én van ongeluk, bij winst én bij verlies.” ‘Wegwijzers naar een hemel op aarde’ is het boek van René Diekstra: ‘Leven, ‘zegt hij, ‘is voor mij in zekeren zin als het bewonen van een huis met vijf kamers. Een werkkamer, een relatiekamer, een gezondheidskamer, een vrije tijdskamer en een spirituele of zingevingskamer. Op gelukkige, maar ook op de meest vreselijke dagen probeer ik in ieder van de kamers tijd door te brengen. Ook al is het maar even. Maar op de langere termijn probeer ik mijn tijd, aandacht en energie zo evenwichtig mogelijk over alle vijf te verdelen. Geluk is evenwicht.” Geluk is geen kwestie van succes, maar van evenwicht. Natuurlijk wil ik wel succes, maar alleen met behoud van mijn innerlijke evenwicht. En dat kan ik alleen als ik mijn innerlijke huis goed onderhoud. Dat onderhoud kan niemand anders voor me doen, dat moet ik zelf doen. En dat is maar goed ook. Want heel veel ongeluk in deze wereld is het gevolg van het feit dat de ene mens de andere mens zijn geluk wil opdringen. Laat ik niet dezelfde fout maken. ‘Voor mij persoonlijk geldt dat geluk in belangrijke mate een kwestie van zelfonderhoud is.’ Uit je evenwicht zijn? Ben je dan ongelukkig als je uit evenwicht bent? Wat is dat dan? Heeft het te maken met draagkracht en draaglast? Wat is uit balans zijn? Guus Kuijer schrijft in zijn boek ‘Hoe word ik gelukkig’: ”Ik lees hier en daar dat de mens ín balans’ moet zijn. Wat wordt daarmee bedoeld? Is een rivier die van een berg af stroomt uit balans? Is een rimpelloos mee in balans? Als dat zo is denk ik dat de mens eerder vergelijkbaar is met de rivier dan met het meer. Is daar iets op tegen? Zou het misschien horen bij de aard van het beestje? Iemand die balanceert ís niet in evenwicht, hij hóúdt zich in evenwicht. Koorddansen is een triomfantelijke metafoor voor het leven: je moet er hard op oefenen, het is riskant, maar het kán. Ik heb de indruk dat de mens zo creatief is omdat hij zijn on-even-wichtigheid moet compenseren… Ik heb de indruk dat evenwicht ons irriteert. Zodra we een rimpelloos meer aantreffen, hebben we de neiging om er een steen in te gooien. Zodra er ergens in de samenleving balans dreigt te ontstaan, zullen er mensen opstaan die er genoegen in scheppen die balans te verstoren. En gelijk hebben ze. In balans zijn is de dood in de pot. Uit balans zijn is, lijkt me, onze natuurlijke toestand. ‘Altijd zal er ergens beweging zijn die u onrustig en angstig maakt’: Oek de Jong. Angst is wellicht een slechte raadgever, maar spanning is noodzakelijk. ‘Mensen begrijpen niet hoe datgene wat met zichzelf in strijd is, met zichzelf in overeenstemming is. Er zit harmonie in tegengestelde spanning, zoals het geval is met de boog en de lier’: Heraclites. De boog is in evenwicht omdat hij de pees gespannen houdt en anderzijds omdat de pees hem in zijn boogvorm dwingt. De boog is geladen met spanning waarmee het een doel kan bereiken. ‘De boog kan niet altijd gespannen staan’ is zeker waar. Wanneer de boog niet in gebruik is, is het beter de pees te ontspannen, omdat die anders zijn veerkracht verliest. Evenwicht in de natuur is niet statisch als een weegschaal, maar dynamisch als de boog.” Spanning en ontspanning Is in balans zijn voor jou de dood in de pot? Heb je spanning nodig in je leven? Hoe compenseer je de spanning weer met wat ontspanning? Als je je psychisch, sociaal en biologisch goed voelt, ben je in balans. Dat is iets persoonlijks en subjectief. Jij bent degene die bepaalt of je in of uit balans bent. Natuurlijk zijn er ook wel wat algemeenheden die het evenwicht kunnen beïnvloeden. We hebben allemaal behoefte aan steun, genoeg slaap en genoeg geld om onszelf en onze naasten te kunnen verzorgen. Maar op de meeste punten is het aan jou om de vinger aan de pols te houden: Hoe staat het met jouw fitheid en vrolijkheid? Heb je het gevoel dat je een zinvol leven leidt? Kun je genieten van de kleine dingen? Hoe ga je met een aantal dingen om? Vind je meestal snel iets leuk en goed of juist niet, ben je kritisch naar jezelf of anderen? Ben je vooral een optimist of een pessimist? Hoe ga je om met ruzies of conflicten; ga je ze uit de weg of praat je ze liever snel uit. Kun je tegen kritiek of kruip je dan in je schulp. Raak je hierbij snel uit je evenwicht? Ten slotte Dit blog bevat meteen ook enkele mooie leestips. In combinatie met een oefening en verwijzing naar andere tools wens ik je een mooie zelfreflectie toe! Oefening vijf kamers Deze oefening is een reflectie op jouw welbevinden en geluk. Met als uitgangspunt dat geluk het huis met de vijf kamers is. Een werkkamer, een relatiekamer, een gezondheidskamer, een vrije tijdskamer en een spirituele of zingevingskamer. "Op gelukkige, maar ook op de meest vreselijke dagen probeer ik in ieder van de kamers tijd door te brengen. Ook al is het maar even. Maar op de langere termijn probeer ik mijn tijd, aandacht en energie zo evenwichtig mogelijk over alle vijf te verdelen. Geluk is evenwicht." Uit: ‘Wegwijzers naar een hemel op aarde’ van René Diekstra. Stel jezelf de volgende vragen: hoe voel ik mij over het algemeen als ik denk aan mijn kwaliteit van leven? Of als ik denk aan hoe ik zingeving ervaar - aan mijn mentaal welbevinden denk - lichaamsfuncties en de andere gebieden. Hoe ziet mijn gezondheidskamer of mijn vrije tijdskamer eruit. Breng ik wel eens tijd door in mijn spirituele of zingevingskamer? Welke onderwerpen en thema's horen daarbij? Hoe waardeer ik mijn financiële positie, voel ik me daar goed bij? Voel ik mezelf in balans? Welk gevoel overheerst er dan? Ben ik over het algemeen vrolijk? Hoe staat het met mijn sociale contacten? Zo ga je de verschillende kamers af en noteert wat er in je opkomt. Welke ervaring of herinnering komt er naar boven als je de kamers afgaat? Is die op dit moment tekenend voor jouw situatie in deze kamer. Kijk een naar het huis als geheel en naar de eventuele verbanden. Wat zie je? Zijn er grote verschillen? Waardeer jij de verschillende gebieden op dezelfde manier of is er juist een thema dat eruit springt. Iets dat voor jou nu erg belangrijk is in het leven? Zegt dat iets over jouw geluk op dit moment? Misschien vind je een ander thema wel veel minder belangrijk. Hoe komt dat? Als het wat een thema betreft lekker loopt en je met een goed gevoel tijd doorbrengt in die kamer - compenseert dat dan iets voor een van de andere gebieden - waar het misschien wat minder gaat? Als je veel zingeving ervaart kan het voor jou belangrijk zijn en het minder belastend maken dat je gezondheid wat minder goed is. Maar andersom kan ook! Dat je het gevoel hebt dat jouw gezondheid de ruimte voor zingeving in de weg zit. Je hebt nu naar je binnenhuis gekeken, maar hoe is het ‘buitenhuis’? Wandelen in de natuur, in de stad, naar de andere huizen? Tot slot: Is er iets dat je zou willen veranderen om gelukkiger te worden? Wat kan je doen om dat voor elkaar te krijgen? Schrijf dit verlangen op en zoek daar een mooie afbeelding bij. Kijk of je al wat kleine stappen kunt benoemen om hiernaar toe te groeien. Maak een afspraak als je het toch liever samen onderzoekt en aanpakt! Lees verder in het blog 'in het leven is meer dan gelukkig zijn'. Andere reflectie tools: het spinnenweb Positieve Gezondheid en meer werkgerelateerd en gericht op duurzame inzetbaarheid: het Huis van Werkvermogen #levenskunst #geluk #zelfreflectie #balans #positievegezondheid #huisvanwerkvermogen Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden. De ZelfReflector Zingeving is zeer geschikt als je, als eerste oriëntatie, op een gestructureerde manier wilt stilstaan bij de vraag naar de zin van het leven. Dit kan een persoonlijke verdieping geven of helpen om bepaalde ervaringen in een bredere context te plaatsen. Je gaat op zoek naar de thematiek in jouw levensverhaal en krijgt zo nieuw perspectief en concrete aanknopingspunten. Het totale Zelfonderzoek Zingeving of Levenskunst duur ongeveer 5 uur. Mocht er daarna nog behoefte aan verdieping zijn dan kunnen er vervolggesprekken gepland worden of eventueel een volledig Zelfonderzoek overwogen worden.

Reeks #blogs over #persoonlijkleiderschap We zijn allemaal op zoek naar waardering. Positieve waardering geeft eigenwaarde en zelfvertrouwen. Als we die waardering niet krijgen, dus afgewezen worden, dan passen we ons gedrag zo aan dat we die waardering vanuit de omgeving toch krijgen. We zijn dan zo op de ander gericht dat onze zelfwaardering daalt. Carl Rogers noemde dit incongruentie: Je laat naar buiten iets anders zien dan je van binnen voelt. Dit maakt dat het gaat wringen, verwarring, spanning en innerlijke onrust zijn het gevolg. Wanneer je geen herkenning vindt in de buitenwereld, je aanpast en verstopt, dan raak je het contact met jezelf kwijt. Je kunt dit een crisis noemen. Het woord crisis heeft een negatieve lading gekregen. Van oorsprong is de term neutraal. Een crisis is een moment van de waarheid. Een moment in jouw leven dat je een kans biedt om een nieuwe verhouding te zoeken tussen jezelf en de ander. Authentieker en gezonder kunnen balanceren. Jouw behoeften ruimte geven, verwachtingen van anderen herkennen in jezelf, en vandaaruit herwaarderen. De truth will set you free Maar de waarheid voelt vaak tegenstrijdig, als twijfel en piekeren. Daarin is de crisis als noodsituatie voelbaar. Ik weet het niet! Ik kan niet kiezen. Herkennen van de diverse touwtjes waar aan getrokken wordt, de diverse stemmen in jezelf leren herkennen. Een conflict dat spanning en stress oproept bij jezelf, in je gevoelsbeleving, zet meteen iets in werking. Het is voor jezelf belangrijk om te weten welke manieren jij toepast om je spanning te verminderen en of je daarmee wel echt jezelf een plezier doet of jezelf juist verliest en nog enkel bezig bent om anderen te ‘pleasen’. We benaderen een crisis in welke vorm bijna altijd eerst vanuit een vorm van ontkenning. Onze eerste neiging om het bestaan van de crisis te ontkrachten. De kop in te drukken door deze weer in te passen in onze oude overtuigingen en aannames… Je weet dat roken slecht voor je is, dat veroorzaakt stress en jouw manier om het op te lossen is de informatie bagatelliseren of met een voorbeeld komen van die ketting rokende oom die bijna honderd jaar is geworden. Of het is veel erger om veel alcohol te drinken. Herkenbaar in politieke debatten, je fouten niet toegeven, maar inpassen en omvormen zodat ze weer in jouw straatje passen. Het is wat het is Zit jij met vragen als; hoe komt het dat ik dingen doe, die ik eigenlijk niet wil of waar ik niet achter sta? Hoe komt het dat ik anderen telkens over mijn grenzen heen laat gaan en waarom blijf ik niet trouw aan mezelf? Hoe komt het dat ik niet kan kiezen? Niet kan stoppen met schadelijk gedrag? Omarm de worsteling en zie de crisis als kans. Omarm de tegenstrijdigheden in je. Ze mogen er zijn. Of zoals Carl Rogers zei, je kunt pas veranderen als je jezelf volledig accepteert. ‘Radicale acceptatie’ (Marcha M. Linehan en Tara Brach) is niets meer dan de bereidheid om het leven te leven zoals het is, met al zijn voor- en nadelen. De eerste stap is om de realiteit te erkennen, wat het ook is, en te stoppen ertegen te vechten. Omdat je het meest lijdt door de worsteling op zich. Je verzet je en gaat in de weerstand, de spanning is voelbaar in je hele lichaam. Je wordt boos op jezelf, gefrustreerd en verdrietig… laat het eens los. Als je je dan niet langer verzet, wordt het gemakkelijker voor je om de situatie weer onder controle te krijgen. Je hebt weer de energie om op een andere manier te kijken, je ziet weer ruimte en mogelijkheden. Het stelt je dus in staat om weer proactief te zijn. Je bent ook weer in staat om jouw creatieve brein in te zetten om eens nieuwsgierig op onderzoek uit te gaan. Wat veroorzaakt het conflict? Is daar een rode draad in te herkennen? Waar word ik steeds door geraakt? Welke waarden staan tegenover elkaar? Kan ik begrip opbrengen voor de verschillende standpunten. Begrijp ik wat daarachter zit, waar het vandaan komt? Wat is het belang? Mogen ze er beiden van je zijn? En waar wil je nu je energie aan besteden? Welke haalbare stap ga je daarin zetten? ....................... En radicale acceptatie is vooral het omarmen wie je bent… je bent goed zoals je bent… en dat ook echt geloven. Meer lezen? https://www.talenteerjezelf.com/post/2018/11/01/divergent-denken-en-creativiteit De innerlijke tegenstrijdigheden en meerstemmigheid in jezelf beter leren kennen? Maak een afspraak voor een kennismakingsgesprek Persoonlijk leiderschap Persoonlijk leiderschap gaat over jezelf aansturen en doelen realiseren door je eigen kwaliteiten en talenten volledig te gebruiken. Ontwikkel jezelf door je drijfveren, sterke punten en valkuilen te ontdekken. Betrek daarbij het perspectief van de ander. Maak bewuste keuzes en geef richting aan je eigen carrière en leven. https://www.talenteerjezelf.com/persoonlijk-leiderschap Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Negatieve gevoelens verstoppen we liever, maar negatief denken kunnen we eindeloos volhouden. Ons brein is erg goed in het bewandelen van negatieve paadjes. Piekeren zorgt ervoor dat je erg vast kunt komen te zitten in onmogelijkheden en 'moeten', maar toch niet in beweging komt. Niet alles in het leven is maakbaar. Je maakt mooie en moeilijke dingen mee. Soms maak je het jezelf alleen wel moeilijker dan nodig. Omdat jouw aandacht dan vooral gericht is op wat niet lukt, wat níet goed gaat, je fouten en mislukkingen, de beren op de weg! Je vergeet te genieten, je successen te vieren en de tijd te nemen om te ontspannen. Selffulfilling prophecy Je staat op en denkt, pfff dat was een slechte nacht, ik heb liggen woelen en ben zeker vijf keer wakker geweest. Ik ga vandaag vast een slechte dag tegemoet. Waarschijnlijk is je dit al vaker overkomen, in je herinnering zie je voor je hoe je boos werd op een medeweggebruiker of collega, hoe het kopje uit je handen viel, gevolgd door een domino-effect aan mislukkingen en problemen. Met als resultaat dat je rond de middag al uitgeput met hoofdpijn op de bank zat. Je maakt je klaar voor het slechtste scenario en zo krijg je vanzelf al hoofdpijn. Schaamte en schuldgevoel zorgen ervoor dat vooral de vervelende ervaringen in je geheugen gegrift staan. Evolutionair gezien is het veel veiliger in een groep, als je sociaal buiten de boot dreigt te vallen liep je enorm veel risico. En zo denkt je brein nog steeds. Ondertussen vergeet je al die keren dat het gewoon goed ging. Van een nacht slecht slapen hoef je niet meteen veel last te hebben. Zeker niet als je er op een positieve en zorgzame manier rekening mee houdt. Maar je brein wil gewoon graag gelijk hebben en ziet alleen de dingen die bevestiging geven. Je overtuigt jezelf van je gelijk… zie je nu wel! Je wordt kwaad op jezelf, spreekt jezelf streng toe en gaat misschien zelfs al piekeren over de komende nacht! In deze TEDtalk van psycholoog Jodie Rogers… …die zeker interessant is om te bekijken citeert ze Henry Ford: “Veel dingen gaan gebeuren in je leven, en een hele hoop dingen gaan ook niet gebeuren. Het verschil tussen de twee ligt in wat we onszelf vertellen. Want of je nu gelooft dat je iets kan, of je gelooft dat je het niet kan: je hebt waarschijnlijk gelijk.” Dan kun je toch maar beter zorgen dat je wat positiever over jezelf gaat denken en daarmee het vertrouwen in jezelf niet ondermijnt, maar juist probeert op te bouwen. Neerwaartse spiraal Uit onderzoek blijkt ook dat negatieve gedachten extra impact hebben op je brein. De activiteit in het deel van je hersenen dat gaat over zelfcontrole, oordelen en plannen wordt minder. Waardoor je weer verkeerde keuzes maakt, wat weer zorgt voor meer automatische negatieve gedachten. Hoe vaker je negatieve gedachten toelaat in je brein, hoe vaker je je angstig, depressief of boos voelt. Een stress reactie, het is niet voor niets dat het cognitieve, de concentratie bij een burn-out achteraan lopen als het gaat om herstel… dat deel heeft veel te verwerken gehad. Pieker jij veel? Heb je het gevoel dat je in een neerwaartse spiraal terechtgekomen bent? Bedenk dan allereerst eens: niet alles wat je denkt is de waarheid. En concreter: heb ik nu, op dit moment echt een probleem? Ga dan een stevig stuk wandelen, even lekker uitwaaien. Als dit bij jou niet voldoende werkt: schrijf alles waar je over piekert op en neem dan de beslissing om het tijdelijk te parkeren en er pas de volgende dag opnieuw naar te kijken. De kans is groot dat je er de volgende dag weer anders, met minder emotionele lading, naar kijkt. En zo in ieder geval wat meer afstand hebt. Je kunt nu jezelf de vragen stellen zoals: is het waar wat ik denk? En kan het tegenovergestelde ook waar zijn? Wie zou ik zijn zonder deze overtuiging? Wie wil ik dan liever zijn? Als de ‘trucjes’ niet werken dan ben je waarschijnlijk een negatief gevoel aan het ontlopen dat aandacht vraagt. Onderzoek dan waar je voor wegloopt. Gevoelens zijn altijd tijdelijk, het kan lijken of je er door overspoeld kunt raken, maar de storm neemt snel weer af en je innerlijk leven kabbelt weer rustig verder. Emotionele intelligentie Daniel Goleman, een Amerikaans, psycholoog en schrijver maakte het begrip emotionele intelligentie bekend bij het grote publiek met het gelijknamige boek dat gepubliceerd werd in 1995. De kern is dat je IQ niet zaligmakend is, maar dat het vooral je emotionele intelligentie is die er ervoor zorgt dat je gelukkig wordt. Het zijn namelijk niet je gedachten die je leven sturen, maar je gevoelens. Gevoelens zijn de motor, de drijfveren die je motiveren. Via aandacht voor de lichamelijke gewaarwordingen, de signalen niet negeren en wegstoppen, maar juist volgen, leer je gevoelens bewuster toe te laten en ben je in staat keuzes te maken die echt bij jou passen en belemmerende patronen zoals piekeren te doorbreken. Onze eerste neiging is de negatieve emotie te willen beteugelen. Je wil er direct van af, vlucht in allerlei scenario’s of zoekt afleiding. Zelfs met een gevoel van controle kan het zijn dat je toch alleen je gevoel aan het onderdrukken bent, waarna ze toch weer boven komen drijven. Hoe meer je probeert ze te onderdrukken. Hoe meer je er in vast komt te zitten. Het is net drijfzand dat je opslokt. Als je het gevoel volgt, onderzoekt op de betekenis, probeert te begrijpen wat er gebeurt, begrip opbrengt voor de boodschap, dan besef je dat het niet zo angstaanjagend is. En slaat de golf weer neer… In diepe verbondenheid, een gesprek dat echt ergens over gaat, voelen we het geluk. Datzelfde geluk kun je in diepere verbinding met jezelf ervaren, als je meer accepteert wie je bent. Met compassie naar je kwetsbaarheid kunt kijken en je gevoeligheid met bewustzijn tegemoet kunt treden. Gevoelens vertellen je waar je behoefte aan hebt en belangrijk voor je is. Ze bieden je zelfkennis, zelfontwikkeling en sturing. En geven betekenis aan je leven. Geluk van binnenuit Edith Eger geeft in haar boek ‘Het Geschenk’ een aantal mooie tips. 1) Niemand groeit van kritiek 2) Wat je niet voelt, kun je niet helen 3) Als je nog iets te bewijzen hebt, ben je nog steeds een gevangene Als je weer eens twijfelt aan jezelf en loopt te piekeren, jouw perfectionist of ‘pleaser’ de touwtjes in handen neemt, je hard gaat lopen omdat je je schuldig voelt en iets wilt oplossen uit het verleden, of iets anders waar je geen controle over hebt, je waarde wilt bevestigen door je gelijk te halen, je steeds maar je best moet doen omdat je eigenlijk een vervelend gevoel probeert te ontlopen, zeg dan; Stop! En stel jezelf de volgende vragen; Wat levert het vermijden van mijn gevoelens op als ik denk aan energie, vitaliteit en mijn geluk? Hoe hard ben ik me nu eigenlijk aan het verzetten en wat kost me dat? Is dat het waard? Wat krijgt er ruimte als ik het verzet loslaat en het niet meer onderdruk? Wat vertelt het gevoel me over mijn verlangens, behoeften en kwaliteiten? Een andere mooie tip van Edith Eger is: behandel de ander zoals die zou kunnen worden, en dat geldt natuurlijk ook voor jezelf… Zou je een ander ook zo slecht behandelen, kwaad toespreken als iets niet lukt of adviseren om steeds de nadruk te leggen op alles wat er misloopt en met een rotgevoel rond te lopen? Vaak krijg je iets in de ene situatie wel voor elkaar en in een andere niet. Onderzoek het verschil eens. En bedenk eens een familielid, vriend of collega die dit soort dingen heel goed los kan laten, wat zou die in dit geval tegen je zeggen en doen? ‘Verander je huiverigheid in nieuwsgierigheid’ Een patroon van langdurig piekeren en twijfelen en ja, maar… vraagt soms om extra tegengas. Richt je focus bewust op positieve gevoelens. Vergroot je zelfkennis en je welbevinden. De Volkskrant plaatst elke week een levensveranderend inzicht van een bekendere Nederlander. Opdat we leren van andermans ervaringen: Deze is van kinderboekenschrijver Carry Slee (72) : ‘Verander je huiverigheid in nieuwsgierigheid’ Dit heeft haar geholpen open te staan voor nieuwe ervaringen. Die nieuwsgierigheid stimuleren we ook vanuit de ZelfKennisMethode, nieuwsgierigheid naar jezelf en je eigen patronen; om daarna in je eigen leven te observeren, uitproberen en experimenteren. Of zoals Carry Slee het verwoord; ‘Ik maakte ruimte om me te laten verrassen. ‘Goh, hoe zal ik hiermee omgaan?’, in plaats van ‘O jee, ik moet met die mensen praten en ik ben zo verlegen’. Keer de gedachtestroom van angst om naar nieuwsgierigheid naar jezelf. Hoe ga ik reageren op al die mensen? Je moet jezelf er in het begin vaak aan herinneren – dat angstige is toch een ingesleten patroon – maar nu gaat het bij mij vanzelf.” Verder lezen kan hier... Eerste hulp bij piekeren Spreek met jezelf af dat je een kwartier aan het piekeren besteedt en erover nadenkt en gaat schrijven. Daarna is het makkelijker er afstand van te nemen. Komen de gedachten terug? Dan vertel jezelf dat je er de volgende ochtend verder mee gaat. Ga gewoon alles opschrijven, dan krijg je meer inzicht in je piekergedachten. Voer een discussie met jezelf, waarbij je kritische vragen aan jezelf gaat stellen. Klopt dit? Wat is een oplossing? Heb ik er zelf invloed op? Nadat je het hebt opgeschreven, ga je het parkeren. Nu mag je aan iets anders gaan denken, een wandeling maken….! Praat en deel je gedachten met anderen, dan worden ze minder zwaar. Zet je piekergedachtes in perspectief. Bedenk ook eens de positieve scenario’s! Doe een ademhalingsoefening en/of doe ontspanningsoefeningen Zie jezelf alles in een vuilniszak doen en weggooien… De meeste dingen waar we over piekeren gaan nooit gebeuren en het andere deel kunnen we nooit meer veranderen. Neem een beslissing voor een volgende keer. Het verleden kun je niet veranderen, maar je kunt wel een idee hebben voor de volgende keer. Vergeef jezelf…. je hebt gedaan en gereageerd zoals voor jou op dat moment mogelijk was! En ga vooral niet piekeren over het piekeren. Gedachten zijn er altijd…ook als je mindfull probeert te zijn, misschien wel juist dan! Het gaat ook daar niet om het goed doen, maar het laten gebeuren… het accepteren en volgen van wat er gebeurt. En als het je niet helpt ontspannen is jouw manier misschien wel juist actief en intensief bezig zijn; hardlopen, boksen… even verstand op nul en gaan! Blijf nieuwsgierig, vergroot je zelfkennis en blijf observeren en experimenteren. En richt je focus op de positieve dingen in je leven. bijvoorbeeld door de gratis challenge: 'Geluk van Binnenuit'. of Eerste hulp bij piekeren. Laat jezelf verrassen! En maak een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek! Mail naar: adrienne@talenteerjezelf.nl Het onderstaande artikel uit Volzin met Damiaan Denys is zeker ook de moeite waard om te lezen. Alleen al vanwege een paar uitspraken die tot nadenken aansporen. Of misschien juist wel tot voelen… “Vertrouwen is heel ingewikkeld. Je laat bewust de controle, of beter gezegd de illusie van controle, los.” ~ Damiaan Denys ~ https://volzin.nu/onze-angst-vertelt-ons-meer-over-onszelf-dan-over-de-wereld/ En mijn eigen blogs https://www.talenteerjezelf.com/post/2017/09/26/angst-voor-de-angst en https://www.talenteerjezelf.com/post/vrijheid-van-binnenuit Stress en Burn-Out Coaching Vitaliteit gaat over veel meer dan lichamelijke gezondheid. Het gaat om energie, veerkracht, motivatie en vrijheid. Wil je meer rust en ontspannen in het leven staan? Wil je weer gemotiveerd en met energie nieuwe dingen aanpakken? Meer ‘innerlijke balans’ in je leven? Je kunt pas vooruit als je weet wat je tegenhoudt. https://www.talenteerjezelf.com/stress-en-burn-out Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Door een vraag van een collega over #hoogsensitiviteit trok ik het boek van Annek Tol, 'Hoog-sensitiviteit professioneel gezien' weer eens uit de kast. De informatie die ik voor hem verzamelde heb ik ook in dit blog bij elkaar gezet. Hoog-sensitiviteit (HSP) De kern van HSP draait om waarnemen. Dieper, intenser en je meer verbonden voelen met wat je waarneemt. Een alertheid voor geuren, geluiden, beelden, gevoelens... Zeker als je moe bent dan kan dat echt teveel zijn. De verwerking van wat je waarneemt is diepgaander. Wat weer betekent dat het tijd kost, dus je hebt ook tijd nodig om ergens op te reageren en hebt niet altijd meteen een antwoord klaar. Er vallen je veel dingen op en dat kan ook perfectionisme in de hand werken. Je wilt dan ook alles meenemen in je oordeel, een compleet plaatje schetsen. Het kan je veel opleveren, maar ook leegtrekken. Zintuigelijk waarnemen: bewust ervaren van geluiden, geuren, schrikken, pijn, allergie Verbanden zien: holistisch denken, creatieve associaties, complexe zaken overzien Voelend waarnemen: sferen en emoties van anderen voelen, empathie, overprikkeling Zich verbinden: verbinden met de natuur, harmonie, respectvol, kunst, zingeving Hoog-sensitieve mensen hebben vaak een sterk gevoel voor rechtvaardigheid, zijn eerlijk, zorgzaam, hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel, hechten waarde aan zingeving, een zinvol leven. En gaan daardoor al snel over hun eigen grenzen. Hierboven zie je de fasen van de Cirkel van Overprikkeling door Annek Tol afgebeeld. Hoe werkt deze cirkel? In het boek Hoog-sensitiviteit Professioneel gezien, schrijft Annek: “De Cirkel van Overprikkeling is een model waarin duidelijk wordt of en hoe mensen hun systeem hebben overbelast. Iedereen heeft een bepaalde hoeveelheid energie, maar HSP blijken vaak dagelijks niet alleen hun energie, maar ook hun reserves op te maken om zich te kunnen handhaven, waardoor ze steeds minder energie krijgen, steeds eerder overprikkeld raken en de hoeveelheid energie waaruit ze kunnen putten steeds kleiner wordt. Op dat moment krijgen ze van steeds meer dingen last, zoals van geluid, geur, of drukte om hen heen. Gevoeligheid voor geluid is dus niet alleen een teken van hoog-sensitiviteit , maar van de mate waarin men in staat is de omgeving buiten zichzelf te houden en de mate van overprikkeling. Het model maakt zichtbaar waar je staat op de Cirkel van Overprikkeling, welke oorzaken er zijn en welke persoonlijke signalen er in iedere fase opspelen. (Tol, 2014)” Annek vult aan door uit te leggen hoe de prikkels waarmee mensen te maken krijgen opstapelen: “Als ik in de trainingen vertel over de Cirkel van Overprikkeling, leg ik eerst uit hoe de prikkels waarmee mensen te maken krijgen zich opstapelen. De belastbaarheid druk ik uit in een glas. Dat glas is gevuld met de belasting, uitgedrukt in verschillende fasen. Als iemand in zijn jeugd veel belasting heeft meegekregen in de vorm van een trauma, mishandeling of verwaarlozing, dan heeft het glas zelf een dikke bodem. Het glas kan daardoor minder gevuld worden dan een glas met een dunne bodem. Als je in een glas met een dikke bodem dezelfde inhoud zou gieten als in een glas met een dunne bodem, dan zou het overstromen. Hoe traumatischer de jeugd, hoe dikker de bodem, hoe kleiner de belastbaarheid (Tol, 2014). “ Bron: https://hsptraining.nl/minicursus-overprikkeling/ De fasen Het glas is gevuld met iemands persoonlijke belasting, uitgedrukt in hoeveelheden prikkels die men in een bepaalde fase ervaart. De fasen zijn onderverdeeld in: 1: Dagelijkse prikkels 2: Tijdelijk extra prikkels 3: Een periode lang meer prikkels 4: Overprikkeling op lange termijn Onderin het glas ligt de lange-termijnbelasting en helemaal bovenin de dagelijkse belasting. Als de totale belasting te groot wordt, loopt het glas dus over door de dagelijkse prikkels. Wanneer het glas te vol zit, merk je dat iemand nog weinig kan hebben; snel geïrriteerd, of van slag van ‘iets kleins’ zoals een stapel was in huis zien liggen. De dagelijkse prikkels zijn 'de druppels die de emmer doen overlopen'. Op de eerste afbeelding, in de cirkels met fasen, staan enkele voorbeelden van deze prikkels. De Cirkel van Overprikkeling inzetten Het doel van dit model is om inzichtelijk te maken hoe de eigen opbouw naar stress tot stand komt of is gekomen. Voor HSP is het vaak normaal geworden om steeds in situaties te belanden die belastend zijn en om signalen van het lijf die aangeven dat het te veel wordt te negeren. De meeste HSP hebben ook een scala aan negatieve overtuigingen over zichzelf, waarin oude boodschappen van hun omgeving een rol spelen. ‘Stel je niet aan’ of ‘Jij hebt ook altijd wat’. Over de eigen grenzen gaan is dan een poging om te voorkomen dat anderen zullen vinden dat je ‘zeurt'. Dit is de reden dat je over je eigen grenzen gaat en steeds maar bezig bent met verdragen, dat je vaak zo ver overprikkeld raakt dat je lijf gaat protesteren en je fysieke klachten gaat ontwikkelen. Op het moment dat je de signalen van overprikkeling gaat zien en herkennen, kun je inschatten in welke fase van het model je je bevindt. Het herstellen van langdurige uitputting, kan worden aangegaan door te zorgen dat je niet verder komt dan fase 1 en fase 2 van de cirkel (die vrijwel onvermijdelijk zijn) en eerder ontspanning te zoeken (fase 0), waarna de cirkel weer opnieuw van start gaat. Let hierbij ook op normen vanuit de omgeving, zoals bijvoorbeeld jouw werkplek. Als ze daar van je verwachten dat je over je grenzen gaat, omdat leidinggevende dit verwacht of collega’s dit ook doen (Tol, 2014). Manieren om de Cirkel van Overprikkeling te verkleinen, liggen in het aanpassen van jouw leefstijl aan jouw behoeften en aan de hoog-sensitiviteit. Het betekent dat je de signalen van je lijf veel eerder gaat registreren en verantwoordelijkheid gaat nemen voor de nodige zelfzorg. Soms duurt het herstel uit de Cirkel van Overprikkeling lang als je uit fase 4 komt en voor je werkelijk weer nieuwe ‘bandbreedte’ ervaart of weer wat flexibiliteit voelt om eens ‘ongestraft’ even over de grens te gaan. Tot die tijd kan het zo zijn dat één kleine misstap kan betekenen dat je daar dagen, soms wekenlang van moet bijkomen. Dat kan als een hopeloos ‘terug bij af’ voelen, maar dat zegt iets over de fase van overprikkeling waarin men (nog) verkeert. Dit reguleren en balanceren luistert in fase 4 heel erg nauw. Je kunt dit vergelijken met een burn-out. In fase 3 is het risico om opnieuw te veel hooi op je vork te nemen en te hard van stapel te lopen erg groot. Hierin moet een nieuwe levensstijl aangeleerd worden, ‘favoriete’ valkuilen en dilemma’s duidelijk worden en moet je doelgerichte keuzes maken. Als je het evenwicht niet vindt, kan hoog-sensitiviteit daadwerkelijk tot ziekte leiden. Belangrijk dus om te leren omgaan met terugkerende valkuilen en patronen, om dit te voorkomen (Tol, 2014). Fasen in het omgaan met hoog-sensitiviteit Bewustwordingsfase Je bewust worden en onderscheiden van wat je feitelijk waarneemt. Je bewust worden van wat je met je eigen energie doet. Onderscheid maken tussen overlevingsmechanismen en eigenschappen van hoog-gevoeligheid. Inzicht krijgen in de effecten van hoog-sensitiviteit op werk, relaties, communicatie, rollen en overtuigingen. Je weer bewust worden van eigen wensen, talenten en grenzen. Acceptatiefase Accepteren van de (hoog)gevoelige aard. Zelfacceptatie, erkenning en versterking van je zelfbeeld. Onderscheid Ieren maken tussen interne en externe gevoelens, intern en extern waarnemen, ervaringen van de ander en van jezelf. Emoties leren kennen en leren los te laten. Je (ook) leren afsluiten. Of jezelf anders plaatsen in de ruimte en alles er kunnen laten zijn. Jezelf op de eerste plaats zetten. (HSP cijferen zichzelf makkelijk weg of voelen zich heel verantwoordelijk voor het verloop van een gebeurtenis, het werk of anderen.) Minder hoge eisen stellen aan jezelf. Overtuigingen versoepelen (bijvoorbeeld van perfectie). Veranderingsfase Cognitieve versterking. Verminderen van het vermoeidheids- en overprikkelingsniveau. Methodes leren om stress te voorkomen of reduceren. Technieken leren om te ontspannen en om weer op te laden. De aandacht en 'voelsprieten' leren sturen. De aandacht meer bij jezelf houden. Macht krijgen over de eigen omstandigheden. Reageren op signalen van het eigen lichaam die grenzen en behoeften aangeven. Assertief leren zijn. Jezelf begrenzen en onafhankelijk worden. Standpunten innemen en keuzes maken. Rolpatronen en automatische gewoonten doorbreken. Inzetfase De kwaliteiten van sensitiviteit in gaan zetten in leven, werk en omgeving, zoals lichtheid, liefdevolle aandacht, openheid, intuïtie, overzicht en inzicht. Werkelijk en vaker contact maken. Op een dieper niveau ademen en 'levend' blijven; een overlevingsmechanisme van HSP is vaak dat men — om maar niet zo veel te voelen — heel oppervlakkig is gaan ademen. Het effect is te vergelijken met dissociatie: niet helemaal aanwezig zijn. Dieper ademen, tot in de liezen, vergroot het gevoel van 'levend' te zijn: zelfgevoel, activering en congruentie. Opschonen en opladen van de eigen energiehuishouding (ervaren wanneer je 'vol zit' en actief technieken toepassen om weer fit te worden). In je eigen (lichte) energie blijven en daarmee de ander uitnodigen hetzelfde te doen. Luisteren naar je intuïtie. Uitleggen wat je ziet en ervaart en daar ruimte voor maken 0f bewust aandacht aan Verhelderen en benoemen van subtiele waarnemingen. Bewust worden van verschillende talen, praten met beelden bijvoorbeeld, non-verbale signalen, of de wijze waarop je 'praat' met dieren. Interactie in (groeps)processen, de sfeer verbeteren, reageren op signalen (ook achter_ grondsignalen), zaken boven tafel halen, mindful luisteren, laten zien wat er is, over. zicht creëren, openheid bieden, helderheid scheppen, pauzes inlassen of bewegingsvoorstellen doen. De energie in ruimtes ervaren, 'schoonmaken' of opfrissen. Ondersteuning bieden aan gevoelige kinderen of jongeren. Erkenning, waardering bevestiging en uitleg geven. Jezelf blijven, ook in roerige omgevingen. Anderen laten delen in jouw aanwezigheid De ZelfKennisMethode (ZKM) is een fijne methode om weer op je gevoel te leren vertrouwen. Je zelfkennis neemt toe en je ziet ook de kwaliteit weer achter je valkuil. Je bent beter in staat om op een fijne manier grenzen te stellen. Het gaat juist niet om jezelf pantseren, maar verzachten en je kwaliteit empathie en compassie ook voor jezelf inzetten. Jezelf weer wat beter leren kennen? Neem contact op voor een gratis kennismakingsgesprek. Meer blogs over HSP lezen? Over werk: https://www.talenteerjezelf.com/post/2018/06/11/hoog-sensitief-en-werk Acceptatie: https://www.talenteerjezelf.com/post/explosief-hoogsensitief Introvert of toch HSP? https://www.talenteerjezelf.com/post/2017/04/25/introvert-de-stille-kracht Zelfkennis: https://www.talenteerjezelf.com/post/2017/05/01/je-eigen-vingerafdruk-leren-kennen Boeken Bron: Hoogsensitiviteit professioneel gezien, sensitiviteit als verklaring onder psych(osomat)ische klachten door Annek Tol Stille kracht, De geheime voordelen van introvert zijn van Susan Cain gaat vooral ook over HSP. De jongerenversie is zeker een aanrader als je een gevoelige tiener in huis hebt. Eerste hulp bij hoogsensitiviteit, van Elke van Hoof De kracht van kwetsbaarheid, heb de moed om niet perfect te willen zijn van Brené Brown Zelf niet gelezen, maar zeer positieve aanbevelingen: Hoogsensitiviteit in het dagelijks leven, een gids voor hoogsensitieve personen en mensen met een gevoelige aard van Ilse Sand Prikkels bijten niet! Wegwijs in onder- en overprikkeling voor hoogsensitieve personen die floreren bij dynamiek en variatie van Saskia Klaaysen Hoogsensitief en werk Het maakt alle verschil of je als hoogsensitief persoon met je eigenschap hebt leren omgaan of niet. Degene die de overprikkeling kunnen hanteren, zien het als voordeel. Degene die daar niet mee om hebben leren gaan, voelen het als een last. Het is daarom belangrijk de valkuilen en kwaliteiten van je eigenschap te leren begrijpen. Erkennen en herkennen van je eigen unieke talenten en deze inzetten in je leven is belangrijk voor jouw werkgeluk. Maak een afspraak voor een kennismakingsgesprek. “Ik wil mijn veerkracht vergroten door meer acceptatie, en niet alle verantwoordelijkheden naar mezelf toe te trekken. Leren delegeren.” Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Mijn zoon kan zichzelf echt letterlijk voor zijn kop slaan als iets niet gaat zoals hij wil of hij vindt dat het zou moeten gaan. Ik heb het er moeilijk mee, wanneer hij zo hard over zichzelf oordeelt, zichzelf een domme, onhandige @#*X*! noemt. Het doet mij echt pijn wanneer hij zichzelf zo onderuit haalt. Maar als ik eens goed naar mezelf kijk, dan geef ik mezelf ook regelmatig op mijn lazer. Ben ik net zo veeleisend en onaardig naar mezelf?! Ik heb zelfs heel wat minder compassie naar mezelf dan ik op die momenten wel naar mijn zoon heb. Dan zeg ik niet vriendelijk dat ik wel wat aardiger tegen mezelf mag zijn. Wanneer je hoogsensitief bent dan oordeel je vaak erg hard over jezelf. Je schaamt je sneller. Je hebt hoge eisen en verwachtingen van jezelf. Dat komt omdat je als kind al zo sterk voelde wat anderen van je verwachtten en daar zo graag aan wilde voldoen om de lieve vrede en harmonie te bewaren. We zijn van jongs af aan bijzonder gemotiveerd om te voldoen aan alle voorwaarden waardoor we gevoel van afwijzing kunnen voorkomen. De strategieën om te voldoen aan die voorwaarden, waarvoor we onze allerbeste kwaliteiten inzetten, vormen een beschermlaag om het gevoel niet te voldoen, niet goed genoeg te zijn. Deze laag bevat alle voorwaarden die kinderen in de loop der jaren van hun ouders en andere volwassenen leren: als ik maar braaf ben, goed luister, mijn best doe, geen lawaai maak, lief ben voor mijn broertje, goede cijfers haal op school, mijn voeten veeg, mijn kamer opruim, niet rook, niet brutaal ben, meehelp in huis, me beheers, dingen zelf op kan lossen, kortom als ik aan die voorwaarden voldoe word ik aanvaard (lees: niet afgewezen) en mag ik me goed voelen, heb ik recht van bestaan. We hebben allerlei basisregels over wat we moeten en niet mogen. Zodra we één of meer van die regels overtreden of het zelfs maar overwegen, komt de innerlijke criticus ons dreigend waarschuwen. Gevaar!!! We hebben in dit blog kunnen lezen dat die interne criticus eigenlijk vooral onze steun en goede zorgen nodig heeft. Compassie voor jezelf is niet echt anders dan compassie voor anderen. Als je niet in de gaten hebt dat iemand het moeilijk heeft, kun je geen compassie voelen. Ten tweede betekent compassie dat je zelf geraakt wordt door het leed van iemand anders; je hart reageert op diens pijn. Als dat gebeurt voel je warmte, zorgzaamheid, en de behoefte om de ander op één of andere manier te helpen of te steunen. Compassie betekent ook dat je begrip en vriendelijkheid biedt aan anderen als ze fouten maken of tegenslag ondervinden, in plaats van hen te veroordelen. Als je compassie voor iemand voelt is er het besef dat het jou óók kan overkomen. Wanneer we het gevoel hebben dat we falen, tekort schieten en ons kwetsbaar voelen dan is juist vaak het eerste wat we proberen dat akelige gevoel wegstoppen. We wapenen ons tegen kwetsbaarheid. We trekken ons harnas aan en verstoppen ons achter ons schild. Wij zijn de enige in de hele wereld die zo ....., dom en onhandig bezig zijn. Als je het probeert te onderdrukken en negeren kun je er ook geen liefdevolle aandacht aan geven. Zelfcompassie bestaat uit drie stappen: ”Self-kindness”: Het waarnemen van de negatieve gevoelens. Zelfcompassie betekent dat je warm en begripvol bent tegen jezelf wanneer je lijdt of wanneer je faalt of je tekort voelt schieten, in plaats van je gevoelens te negeren of jezelf onder te dompelen in zelfkritiek. “Dit is iets waar ik het moeilijk mee heb. Hoe kan ik op dit moeilijke moment mezelf het beste troosten en voor mezelf zorgen?” ”Common humanity”: Het erkennen van je gevoelens en je menselijkheid. Pijn en frustratie in combinatie met het gevoel van schaamte dat je tekort schiet brengt een hardnekkig gevoel van isolement met zich mee. Alsof je de enige bent die het moeilijk heeft of die fouten maakt. Zelfcompassie betekent de erkenning dat pijn en falen een deel zijn van de mens, iets dat we allemaal delen. ”Mindfulness”: Zelfcompassie, zonder oordeel en met mededogen naar jezelf kijken wanneer je het moeilijk hebt, wanneer je faalt of wanneer iets je niet bevalt aan jezelf. ‘Mindfulness’ is een niet-oordelende, beschouwende bewustzijnstoestand, waarin je je eigen gedachten en gevoelens bekijkt zoals ze zijn, zonder ze te onderdrukken of te veranderen. Als je je pijn negeert, kun je geen compassie voelen. Periodes van spanning en kwetsbaarheid zijn dé momenten van de innerlijke criticus. Laat je niet ontmoedigen als die weer in zijn oude streken vervalt. Dit zijn juist de momenten om in contact te komen en je criticus steeds beter te leren kennen en tegemoet te treden met compassie. Meer lezen over kwetsbaarheid of je innerlijke criticus Bronnen: Zelfcompassie. Stop jezelf te veroordelen, K. Neff Het einde van de opvoeding, Jan Geurtz De innerlijke criticus ontmaskerd, Hal & Sidra Stone Websites: http://self-compassion.org en http://www.zelfcompassie.nl/ http://www.bodhitv.nl/articles/show-news/2012-01-26/zelfcompassie-interview-met-kristin-neff/ #Compassie #bewustzijn #balans #zelfbescherming #zelfkennis #Zelfbeeld #Kwetsbaarheid Hoogsensitief en werk Het maakt alle verschil of je als hoogsensitief persoon met je eigenschap hebt leren omgaan of niet. Degene die de overprikkeling kunnen hanteren, zien het als voordeel. Degene die daar niet mee om hebben leren gaan, voelen het als een last. Het is daarom belangrijk de valkuilen en kwaliteiten van je eigenschap te leren begrijpen. Erkennen en herkennen van je eigen unieke talenten en deze inzetten in je leven is belangrijk voor jouw werkgeluk. Maak een afspraak voor een kennismakingsgesprek. “Ik wil mijn veerkracht vergroten door meer acceptatie, en niet alle verantwoordelijkheden naar mezelf toe te trekken. Leren delegeren.” Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Reeks #blogs over #Perfectionisme Bruikbare tips voor perfect leiderschap, met een knipoog, vormen de basis van dit blog... Als perfecte perfectionist weet je dat je eigen grenzen rekbaar zijn. Je weet ook dat er een moment komt dat je weer op moet gaan laden en hoe langer je daarmee wacht, hoe langer dat herstel dan vaak weer duurt. Maar soms is dat gewoon de moeite waard. 'Iemand die balanceert is niet in evenwicht, die houdt zichzelf in evenwicht!*' Als perfecte perfectionist weet je dat zelfkritiek je stimuleert en je elke keer weer beter maakt. Je weet ook dat je daarin het beste opbouwend kunt zijn. Ongezonde perfectionisten ranselen zichzelf af als ze een fout maken, gezonde perfectionisten oordelen eerlijk maar mild over zichzelf. Ze steken hun energie liever in de vraag waardoor het fout ging en hoe het volgende keer beter kan. Je weet hoe je feedback kunt ontvangen en geven. Als perfecte perfectionist weet je hoe zinnig hulp en feedback vragen is. Het is geen teken van zwakte; je laat er juist mee zien dat je leergierig bent en dat je iemand bent die graag samenwerkt. Je weet dat je werk er alleen maar beter van wordt als je het al in een vroeg stadium voorlegt aan iemand wiens oordeel je vertrouwt en de juiste ervaring en kennis heeft. Je kwetsbaar en open opstellen getuigt van moed en vergroot uiteindelijk je zelfvertrouwen! Je weet dat je door vertrouwen in anderen te stellen ook het vertrouwen van anderen kan winnen! Als perfecte perfectionist weet je dat alles wat je meeneemt een voordeel kan zijn. Goede voorbereiding en planning is dus erg belangrijk. Je weet echter ook dat de twijfel en onzekerheid die je meeneemt de boel aardig kunnen saboteren. Uiteindelijk is die eerste stap toch altijd weer spannend! Zorg dus dat je die ook met enthousiasme en nieuwsgierigheid kunt zetten. Als perfecte perfectionist weet je dus ook wanneer je moet stoppen. Je staat geregeld stil bij de vraag of je inspanningen nog wel in verhouding zijn tot de opbrengst. Een paar aanbieders of mogelijkheden met elkaar vergelijken levert weer nieuwe informatie op en zal je beslissing verbeteren, maar uiteindelijk neemt bij grotere aantallen het voordeel ervan alleen maar weer af. Als perfecte perfectionist weet je dat een ander misschien de kwaliteit niet haalt die je zelf wel zou kunnen bereiken. Je weet ook dat je met de tijd die je door delegeren toch gewonnen hebt, belangrijke zaken op je kunt nemen. Je weet ook dat het positief is voor de onderlinge relaties. En zo gaat uiteindelijk de kwaliteit en het functioneren van je collega’s ook weer omhoog. Als perfecte perfectionist weet je alle voors en tegens perfect in beeld te brengen. Je weet ook dat het je meer oplevert wanneer je hierbij de nadruk legt op wat je voor hebt, in plaats van jezelf te pantseren en vanuit angst te leven of leiding te geven. Je bent daardoor ook in staat om het perspectief van de ander in te nemen en de gevoelens van de ander te begrijpen en kunt dat ook overbrengen. Als perfecte perfectionist weet je dat orde geen doel op zich is. Een goed georganiseerd archief is goud waard; een archief dat zoveel subcategorieën kent dat gegevens wegbergen een lastige klus wordt, vreet vooral tijd. Vraag jezelf dus af, steeds als je zucht naar orde, netheid en structuur de kop opsteekt, wat de meerwaarde hier is. Als perfecte perfectionist ken je jouw kwaliteiten en zet die vaardig in en bent trots op je prestaties. Je ziet deze prestaties als onderdeel van je ontwikkeling en groei. Je blijft hierbij trouw aan je eigen waarden en laat je niet verleiden om hierin de mening van anderen de boventoon te laten voeren. De angst om te falen, niet gewaardeerd te worden en de controle te verliezen heb je omgezet in moed, zelfwaardering en de bereidheid om risico's te nemen. Als perfecte perfectionist weet je dat niemand op alle terreinen kan uitblinken. Het is dus per definitie onmogelijk om ‘overal’ goed in te zijn. Je weet ook dat het goed is om de kwaliteiten van anderen te benutten en zo hun zelfvertrouwen ook weer positief te stimuleren. Als je toch iets probeert waar je niet zo goed in bent en je faalt, dan weet je ook hoe je weer overeind kunt komen om het op een andere manier te proberen. Als perfecte perfectionist weet je wat de kracht van ‘niet weten’ is. Zonder alles op een rij te hebben kunnen brainstormen en je creativiteit de vrije loop laten, brengt verrassend mooie ideeën en vernieuwing in een organisatie die anders geen ruimte zou krijgen. Tegengas en andere ideeën leiden tot nieuwe wegen en daarvoor heb je anderen nodig. Als perfecte perfectionist weet je dat jij niet alle ballen in de lucht hoeft te houden. Je weet dat je niet alleen verantwoordelijk bent, maar zorgt ervoor dat iets breed gedragen wordt binnen de organisatie. Om zo voldoende draagkracht en continuïteit te creëren. Leiderschap gaat uiteindelijk om de ander, niet onszelf. Je vindt het belangrijker dát de dingen gebeuren dan dat jij ze zelf doet. Als perfecte perfectionist weet je dat stress, allerlei oude patronen kan oproepen. Je weet dat de bijna automatische reacties die hierop volgen niet altijd de meest handige zijn. Je weet dat het goed is om juist dan even op de rem te trappen en stil te staan bij wat er in je omgaat, zodat je weer in staat bent om een keuze te maken die wel werkt in die situatie. Je herkent situaties waarin je vast zit in je emoties, je staat in contact met je lichaam dat dan een seintje geeft. Als perfecte perfectionist weet je dat jouw invullingen en oordelen niet altijd kloppen. Je weet dat die vaak voort komen uit oude patronen en lastige gevoelens. Je weet dat vragen stelen dan een handige manier is om te onderzoeken of jouw idee klopt. Je verspilt je energie niet aan belemmerende gedachten, maar maakt gebruik van feitelijke informatie. Je stelt de juiste vragen! Als perfecte perfectionist weet je dat als je hart open en vrij is, en we in verbinding staan met onze emoties en begrijpen wat die ons vertellen, er nieuwe werelden voor ons opengaan, met een betere besluitvorming en kritisch denken, en empathie, zelfcompassie en veerkracht. Zo lukt het je om het ego, die innerlijke bedrieger een halt toe te roepen. Het stemmetje dat je vertelt dat het riskant is en zich afvraagt wat anderen ervan zullen denken te temperen. Je weet dat aanpassen niet ons doel is, maar juist het ‘anders’ en excentriek, een beetje vreemd en dus vooral onszelf zijn! Als perfecte perfectionist beoefen je dankbaarheid en viert mijlpalen en overwinningen. Je stelt grenzen en zoekt werkelijk troost. Je blijft leren en het goede doen. Je draagt bij en neemt risico. Je geeft het voorbeeld van duidelijkheid, vriendelijkheid en hoop. Je weet wat je waard bent en geeft het goede voorbeeld als het gaat om rust nemen, spelen en weer op verhaal komen, en ondersteunt dat ook bij anderen. Je ondersteunt een cultuur van erbij horen, inclusiviteit en diverse perspectieven. Als perfecte perfectionist draag je geen schild van een paar ton waarvan je denkt dat het je beschermt. Je weet dat je je niet hoeft te bewijzen, dat je niet hoeft te presteren en te pleasen. Je weet dat gezond streven gericht is op jezelf, niet op anderen. Je hebt schaamteveerkracht; je bent in staat jezelf te blijven en komt met meer moed en compassie uit de ervaring naar voren. Je leeft vanuit je eigen waarden, denkt in mogelijkheden en weet dat zelfcompassie cruciaal is. Je bent perfect zoals je bent! En boven alles beheers je de 'kunst van zelfreflectie' natuurlijk tot in de perfectie :-) ------------------------------------------------------------------ Meer lezen over perfectionisme? Dit blog is geïnspireerd door: Artikel van Anne Pek, Waarom je blij mag zijn met je perfectionisme: hier te lezen Jeff Szymanski, The perfectionist’s handbook 'Dare to Lead' van Brené Brown De Mythe van perfectionisme van Bert en Anna van Dijk Of je kunt eerst hier op deze website verder lezen! ------------------------------------------------------------------ Leg je jezelf vooral beperkingen op omdat je vindt dat je nog van alles moet? Pieker je veel? Merk je spanning of pijn pas laat op? Vind je het moeilijk om keuzes te maken, of lastig om aan te geven wat jij wilt? Loop je jezelf voorbij? Dan is het tijd voor wat aandacht voor jezelf! Voor jou heb ik de gratis cursus 'Geluk van binnenuit' ontwikkeld! Een maand lang jouw focus op geluk! Langer mag natuurlijk ook :-) ​ “Geluk is niet zozeer een kwestie van geluk hebben, als wel van je evenwicht bewaren in tijden van geluk én van ongeluk, bij winst én bij verlies.” ~ René Diekstra~ Toch wat meer steun nodig maak dan een afspraak voor een kennismakingsgesprek! Coachsessie de Perfecte Perfectionist: lees de flyer Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Van ‘moeten’ naar ‘willen’ Volgens de Amerikaanse psycholoog Roy Baumeister werkt wilskracht als spierkracht. Je kunt deze sterker maken door oefening en neemt af bij overbelasting. Daarmee deelt hij de visie van veel psychologen: wilskracht is een eindige bron die op kan gaan als iemand er teveel van gebruikt. Psycholoog Michael Inzlicht, professor aan de Universiteit van Toronto, betwist deze theorie. Zijn onderzoeksteam denkt dat wilskracht meer te maken heeft met geloof in je wilskracht, met minder moeten en dingen doen die je zelf de moeite waard vindt. (autonomie en waardering) Inzlicht en zijn team stellen dat we moe worden van te veel moeten. Volgens Inzlicht is het makkelijker om dingen te doen die je graag wilt doen, ook als je moe bent. “De sleutel tot zelfbeheersing is om de positieve en plezierige kant te zien van je (dagelijkse) activiteiten.” Als mensen een tijd lang activiteiten hebben uitgevoerd die extern gemotiveerd zijn krijgen ze een gevoel van vermoeidheid. Uit recent onderzoek blijkt dat de vermoeidheid niet ontstaat doordat een ‘mentale energiebron’ uitgeput raakt, maar dat het een signaal is dat het tijd wordt om een activiteit te doen die intern gemotiveerd is. Natuurlijk lukt dat niet bij alle verplichtingen en taken, erkent hij. In dat geval is het goed om een gebrek aan motivatie te compenseren met mentale pauzes om op te laden. Bijvoorbeeld door dingen te doen die je leuk of belangrijk vindt en die je energie geven. Een andere tactiek is om verleidingen uit de weg te gaan als je tegen een taak aanhikt. Ik kan me heel erg vinden in de visie van Inzlicht. Ik roep al jaren dat ik mezelf goed kan motiveren en dat heeft inderdaad met dit punt te maken. Ik ben erg goed in iets verzinnen om het leuker voor mezelf te maken. Maar ik moet er wel het nut van inzien ;-) Experimenteer! Verzin iets dat weer extra energie geeft! Je humeur en hoe je tegen dingen aankijkt heeft veel invloed. De rode en groene gedachten kunnen je helpen bij de gedachten die je humeur negatief kleuren. Groene gedachten helpen bij doorzetten. Wat zijn de rode gedachten die je dan hebt? Het lukt nooit, ik kan het niet, het is stom en saai, het is te moeilijk, al mijn vrije tijd gaat in dit stomme huiswerk zitten. School verpest mijn leven! En wat voor groene gedachten kun je daarvoor in de plaats bedenken? Alle begin is moeilijk, als ik het vaker doe, gaat het beter en sneller. Hoe kan ik het leuker voor mezelf maken? (Verwerken van de stof in een liedje, er een quiz van maken, samen met een vriend(in) studeren, mezelf belonen als ik weer een stap verder ben.) Ik leer misschien niet altijd op een handige en snelle manier, wie kan ik om hulp vragen? Heb ik het wel in haalbare stukken opgedeeld? Heb ik genoeg (korte) pauzes ingelast? Ik neem even een pauze waarin ik even kan bewegen, ergens om kan lachen of een liedje zingen, iets te drinken of eten kan halen, daarna gaat het vast weer beter! Nog wat tips op een rij Geef jezelf dus geen beloning voor het cijfer, het resultaat, maar juist wanneer je even voelt dat je er klaar mee bent en het op wilt geven, dan nog net een paar minuten rekken en doorgaan, dat in jezelf waarderen en belonen! Werk in blokken met een timer. Te lang achter elkaar doorgaan heeft geen zin. Als je moeite hebt met beginnen, probeer dan de verleidingen, zoals schermpjes uit je buurt te houden tot je begonnen bent. Als je ze nodig hebt voor het studeren dan kun je ze er altijd weer bij pakken. Begin met maakwerk dat toch moet gebeuren, dan zit je al in een ritme en dan pak je het leerwerk op. Je ziet pas ontwikkeling als je daar ook in gelooft. Als je er vanuit gaat dat je geen wiskundeknobbel hebt, dan wordt doorzetten natuurlijk lastiger dan wanneer je er vanuit gaat dat iedereen het kan leren! Denk eens aan momenten dat je uitdagingen niet uit de weg ging. Misschien in een sport of met een muziekinstrument. Je ‘bent’ dus niet iemand die niet kan doorzetten. Het is alleen bij huiswerk een stuk lastiger. Misschien kun je, je hobby gebruiken bij het leren? Trampoline springen en rijtjes stampen. Al voetballende de dagen van de week in het Frans oefenen. Je slaat met je drumstokken de Duitse naamvallen er in. Denk na over wat je al weet van een onderwerp. De kennis is dan een soort kapstok waar je de nieuwe stof aan op kunt hangen. Overhoor jezelf met een app/programma. Maak een mindmap, verzin grappige ezelsbruggetjes. Wissel leer- en maakwerk af. Gebruik al je zintuigen! Luister, lees, discussieer over het onderwerp, leg iets uit aan een ander, teken iets etc. Blijf de groene gedachten oefenen, op momenten dat je het even niet ziet zitten! Succes! Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.

Blogs over #EQ emotionele competentie Mindfulness staat de laatste jaren steeds meer in de belangstelling. Steeds vaker wordt het gekoppeld aan positief denken en loslaten. Een vorm van Mindfulness die gericht is op ontspanning. Als je boos, gefrustreerd en gestrest bent dan is dat niet mindful en dus foute boel. Mindful zijn is niets anders dan bewust zijn. Je bewust zijn van het moment. Juist zonder oordeel. Het gaat in die zin wel om acceptatie en loslaten, dat je kunt laten 'zijn' wat er op dat moment is. Dat je bewust luistert naar je gedachten, de signalen van je lichaam. Dat je gevoelens zowel positief als negatief onder een vergrootglas durft te leggen. Je bent aan het observeren. Je kunt pijn voelen in je lichaam. Irritatie, verveling, stress of vermoeidheid. Aandacht voor jezelf dus. Het bewust stilstaan in de hectiek van de dag waarin je steeds aan het rennen bent en niet toekomt aan jezelf. Pas als je stilstaat en je lichaam begint te ontspannen merk je dat je gespannen was. Pas als je de irritatie voelt kun je, je bewust zijn van de trigger en het gevoel ook weer loslaten. Mindfulness hoeft niet de vorm van meditatie of yoga aan te nemen. Het gaat om ruimte nemen waarin je bewust met jezelf bezig bent. Ik nodig je uit om even te stoppen en stil te staan. Even een moment van aandacht voor jezelf. Oefening We krijgen allemaal bepaalde boodschappen mee. Doe niet zo moeilijk, niet zo serieus, niet zo druk, het hoeft niet perfect, schiet eens op.. Denk eens terug aan een zin die je vaak te horen kreeg als kind en misschien ook nu nog vaak te horen krijgt. Je voelt het als verwijt, het heeft iets dat je triggert. Je bent ook altijd zo... Je neemt het ook altijd.... Doe nu eens... Waarom moet je.... Die zin die heb je vaak te horen gekregen. Er zit een oordeel in en een eis of verwachting dit te veranderen. Het is lastig voor anderen. Wat voel je? Wat doet het met je? Ga nu eens na welke positieve kanten, waarden of eigenschappen er aan deze zin zitten. Voorbeeld Zin: Doe eens niet zo druk, je bent altijd zo gehaast. Positief: Enthousiasme, gedreven, energie, eigenheid .... Je kunt je laten inspireren door deze waarden van het Virtues project Welke 'virtues' zou je er nog bij kiezen? Welke zou je willen hebben? Welke kun je gebruiken? Is er iets veranderd in je gevoelens? Zin in meer mindful zelfonderzoek? Er zijn natuurlijk eindeloos veel materialen en video's die je kunnen helpen. Ik wil er eentje uitlichten die gaat over concentratie, multitasking en afleiding. En de voordelen van mindfulness op onrust en je aandacht richten. Met mindfulness oefen je automatisch je concentratie. Meditation & Attention van Daniel Goleman, je vind de video hier. Talenteer Jezelf! #ontwikkeling #zelfkennis #mindfulness #EQ Online programma's Download de 'Spaces' app van Wix en meld je aan bij “Talenteer Jezelf”. Zo blijf je op de hoogte en heb je makkelijk toegang tot de online programma's. Je kunt de online challenges ook op de website vinden.